Powell heeft voor ieder wat wils

Fed-voorzitter Powell verdient een open doekje. Met alle ogen van de financiële wereld op hem gericht, ontweek hij mogelijke valkuilen tijdens een toespraak voor de National Association of Business Economics. Hij viel niet uit zijn rol, hield zich aan het script en gaf eenieder argumenten om achteraf nog steeds zijn eigen waarheid te claimen. Het debat over een renteknip van 25 of van 50 bpn op 7 november is niet van de baan. Zal dat op het einde van de week ook niet zijn en naar alle waarschijnlijkheid zijn we er begin november nog steeds over aan het palaveren.

Powell viel met de deur in huis. Als de economie evolueert zoals verwacht, blijft het basisscenario twee renteknippen van telkens 25 bpn in november en december. Naar analogie met de mediaan van de prognoses van de individuele Fed-gouverneurs in de september-update. Na het eerste voorschot laat de Amerikaanse centrale bank zich niet opjagen. Naarmate de tijd verstrijkt, daalt de beleidsrente wel richting neutrale niveaus. De Fed is nog niet zege-zeker, maar tussen de lijnen door groeit het vertrouwen dat de zachte landing in 2025 een feit wordt. De inflatiestrijd is gewonnen en de recessie en daarmee gepaard gaande forse stijging van de werkloosheidsgraad is vermeden.

En dan komt de kat op de koord. De Fed-voorzitter geeft toe dat de Amerikaanse centrale bank een eerder optimistische kijk heeft op het herstel. Stellen de cijfers teleur, kan de rente sneller omlaag. Is de economie nog veerkrachtiger of keert de disinflatietrend zich om, kan de rente langer hoog blijven. Ultiem zullen de cijfers het Fed-pad bepalen en ondergraaft Powell het belang van de beleidsrenteprognoses. Het is een publiek geheim dat de centrale bank die eigenlijk liever kwijt dan rijk is. In de periode van een nulrentebeleid waren ze een nuttige aanvulling om de markt gerust te stellen van een uiterst accomoderend monetair beleid sine die. In de huidige, onzekere, marktcontext zijn ze meer bron van volatiliteit dan baken van rust.

Gisteren veerden Amerikaanse (korte) rentes en de dollar op na Powell’s toespraak, maar deze namiddag kan de slinger al weer de andere kant opgaan. In de VS staan het aantal openstaande vacatures voor de maand augustus en de ISM uit de exportgerichte verwerkende nijverheid (september) op de agenda. Het aantal vacatures zit sinds het eerste kwartaal van 2022 in dalende lijn en dreigt voor het eerst onder de piek van voor de Covid-pandemie te vallen. De malaise in de maakindustrie duurt al sinds Q4 2022 en er zijn weinig signalen om al in te zetten op plotse beterschap. De marktnaald kan dus snel opnieuw in evenwicht staan tussen 25 en 50 bpn voor november. En ze zal de rest van de week nog duchtig heen en weer bewegen na arbeidsmarktcijfers (ADP & payrolls) en diensten-ISM. Midden oktober volgen dan inflatiecijfers en begin november een herhaling van deze week. Zolang het debat over 50 bpn leeft, verwachten we geen volgehouden USD-comeback, ongeacht het pad dat de ECB in de tussentijd bewandelt.  

Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal