RBA: van uitstel naar afstel?

Op de globale markten zijn de posities ingenomen (of afgebouwd) in de aanloop naar de uitkomst van de Amerikaanse verkiezingen. Een perfect excuus om de aandacht even te richten naar de andere kant van de wereld. Daar besliste de Reserve Bank of Australia (RBA) vanmorgen over haar beleid.

Er was weinig ‘nieuw’ nieuws, maar op zich was dat ook betekenisvol. De RBA houdt de beleidsrente al sinds november 2023 onveranderd op 4.35% en dat bleef zo. Ze maakt nog steeds geen echte opening naar een eerste renteverlaging. Anderen verschuiven de aandacht van inflatie naar een meer groeivriendelijk beleid. Voorzitster Michele Bullock en haar beleidscomité houden de prioriteit bij inflatie. Die koelde af van een top van 7.8% eind 2022 tot 2.8% voor de periode juli-september. De verbetering kwam wel vooral op conto van lagere energieprijzen die de RBA deels als tijdelijk inschat. De onderliggende inflatie blijft met 3.5% nog een eind verwijderd van het midden van de 2-3% doelzone. In haar vooruitzichten ziet de RBA inflatie pas eind 2026 blijvend naar dat doelniveau terugkeren. Er zijn risico’s in twee richtingen. Daarom sluit de RBA niets uit, ook geen renteverhoging.

Zo ver zijn we nog niet, maar de nieuwe vooruitzichten bieden de perfecte verantwoording waarom de RBA de boot van een versoepeling afhoudt. Recent was de groei zwak  (0.2% kw/kw en 1.0% j/j in kw2), maar toch wordt de economie nog steeds geconfronteerd met een vraagoverschot. Tegelijk blijft de arbeidsmarkt krap. De tewerkstelling groeit nog steeds fors; de werkloosheidsgraad blijft laag (4.1%) en de participatiegraad bevindt zich op een historisch record. Loonstijgingen (3.4% dit jaar) koelen af, maar dat gebeurt in een context van lage productiviteit(sgroei). Last but not least, de RBA ziet in 2025/26 een groeiherneming (2.3%), vooral door een herstel van de binnenlandse vraag. Dat is niet de context waarin vraaginflatie snel verder afkoelt.

Moraal van het verhaal: de RBA stopte de verstrakkingscyclus op een relatief laag niveau. Onder meer daardoor koelt inflatie maar traag af. Als de groeivooruitzichten uitkomen, wordt een terugkeer naar de doelstelling eerder moeilijker dan makkelijker. Even terzijde: geldt dat ook niet in mindere of meerdere mate voor andere centrale banken? Alle vergelijkingen lopen mank, maar als de Bank of Canada, de ECB, de Bank of England en anderen het beleid minder restrictief maken om groei te ondersteunen, komen ze volgend jaar hopelijk ook tot de conclusie dat hun beleid werkt.

Terug naar onze tegenvoeters. De markt heeft geleerd zich terughoudend op te stellen i.v.m. renteverlagingen. Voor februari (volgende RBA-vergadering met vooruitzichten) schat ze de kans op slechts 30% in. Een eerste renteknip wordt pas ingeprijsd eind mei. De Aussie dollar schept vanmorgen moed en wint 0.5% tot AUD/USD 0.6615. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat de (RBA-)rente recent geen dominante factor was voor de AUD. Daarvoor is het absoluut renteniveau te weinig wervend. Bovendien blijft de Aussie dollar gevoelig voor de economische ontwikkeling in China en het algemene marktsentiment. Daarmee zijn we terug bij het onderwerp dat we even wilden ontwijken: de marktbeweging n.a.v. de Amerikaanse verkiezingen. Technisch gezien werkt AUD/USD na een USD-gedreven terugval aan een mogelijk uitbodemproces met bijkomende steunniveaus op 0.6537, 0.636 en 0.627. Uitkijken of het bredere marktbeeld de volgende dagen ruimte laat voor meer.