Lira profiteert niet van ‘meer orthodoxe’ CBRT
Gisteren maakte Turkije de inflatie voor februari bekend. Prijzen stegen opnieuw 4.53% M/M en 67.07% J/J. De kerninflatie (exclusief voedsel- en energieprijzen) verdapperde zelfs tot 72.9% J/J. Forse lonenstijgingen vertalen zich in niet aflatende diensteninflatie. Ook voedselprijzen blijven een bron van prijsdruk.
Nochtans veranderde de Turkse centrale bank (CBRT) vorig jaar na de verkiezingen met goedkeuring van de regering het geweer van schouder. De ‘theorie’ van president Erdogan dat een hoge rente inflatie bestendigt en sterke groei de prijsdruk kan temperen, werd gelaten voor wat het was. Onder leiding van gouverneur Hafize Gaye Erkan sloeg de CBRT een meer orthodoxe weg in. De beleidsrente werd tussen juni vorig jaar en januari dit jaar opgetrokken van 8.5% tot 45%. Na een machtswissel vorige maand pauzeerde de nieuwe voorzitter Fatih Karahan de verstrakkingcyclus. De doorgevoerde verhogingen sijpelen met vertraging door naar de economie, zo luidt het. De CBRT hoopt ook dat een verbeterende externe positie en een meer stabiele context voor de munt (waar wel nog niet veel van te zien is) op termijn zullen bijdragen tot (prijs)stabiliteit. De CBRT streeft naar een inflatie van 5%. Voor eind dit jaar hoopt ze op een afkoeling tot 36%, al zien de meeste analisten dat als meer dan optimistisch. Naast de beleidsrente gebruikt de CBRT nog andere ‘kwalitatieve’ instrumenten om de kredietverlening af te remmen, liquiditeit te beperken en het aanhouden van deposito’s in deviezen te ontmoedigen ten voordele van deposito’s in Turkse lira. Vraag blijft hoe doortastend dit bijdraagt tot een blijvende desinflatie. Officieel houdt de machtswissel geen beleidswijziging in. Toch kan je niet naast de vaststelling dat de CBRT, gezien de nog steeds astronomische inflatie, wel zeer snel anticipeert op een verhoopte verbetering.
Wie dacht dat de meer orthodoxe politiek snel zou leiden tot een stabilisatie, laat staan versteviging van de lira, kwam bedrogen uit. Sinds eind mei leverde de munt opnieuw 35% in tegen de euro! De nieuwe politiek betekende dan wel een hogere rente, blijkbaar was het ook een reden om niet extreem manipulerend op te treden in de wisselmarkt. De munt moet (weliswaar gecontroleerd) een evenwicht zoeken in functie van het nieuwe beleid. Dat evenwicht blijft lager. Gezien de torenhoge inflatie zou het vanuit kostenoogpunt ook weinig realistisch zijn om de munt van de ene op de andere dag stabiel te houden (als dat al zou kunnen). Dat zou de Turkse export, maar bijvoorbeeld ook het toerisme snel niet-competitief maken. In dit verband lanceert de CBRT ietwat eufemistisch de stelling dat een reële stijging van de lira geleidelijk kan bijdragen tot een afkoeling van de inflatie. In mensentaal betekent dit dat de CBRT blijft uitgaan van een scenario waarbij de nominale wisselkoers van de lira verder verzwakt, zij het minder dan het (hoge) inflatieverschil met de handelspartners. Het blijft wel een nominale verzwakking! ALS de CBRT gelijk krijgt en inflatie in de tweede jaarhelft afkoelt, kan de reële rente minder negatief worden en in theorie de daling van de lira vertragen. ALS de CBRT die desinflatie dan natuurlijk niet onmiddellijk gebruikt om de rente opnieuw te verlagen. Ook een beleidsmix met minder fiscale stimulus zou helpen. Tot slot kan de globale marktcontext ook nog roet in het eten gooien. Moraal van het verhaal: de CBRT zette een stap(je) richting een meer orthodox beleid, maar er moeten nog veel puzzelstukjes juist vallen alvorens dit zich vertaalt in een einde van de neerwaartse trend van de lira.
EUR/TRY: Nieuw beleid, zelfde richting.
