Fed: tactiekbespreking voor de match

Veel centrale banken gingen Powell en Co al voor, maar woensdag vervoegt de Fed de nieuwe monetaire trend. Na een (laat gestarte) opwaartse rentecyclus (van maart 2022 tot juli 2023, van 0%-0.25% tot 5.25-5.50%) en een ‘high(er) for long(er)’ fase van meer dan een jaar, is het post-corona inflatiespook misschien niet helemaal bedwongen, maar wel bedaard. De Fed kan/moet naast inflatie terug meer gewicht geven aan de tweede pijler haar mandaat: maximale werkstelling. Vraag van 1 miljoen: hoe snel moet die aanpassing gaan?

Met de inflatienachtmerrie nog vers in het geheugen was de eerste ‘evidente’ conclusie: geleidelijk. Enkele zwakke payrollsrapporten (juni, juli, augustus), relatief softe inflatiedata (juni, juli) en voorzitter Powell’s commentaren in Jackson Hole, creëerden verwachtingen voor een agressieve start (50 bpn). Na iets hoger dan verwachte inflatiecijfers (aug) vorige week (algemeen 2.5% j/j, kern 3.2% j/j) leek het marktdebat beslist: toch maar voorzichtig starten (25 bpn) en pas later versnellen. Quod non. Eind vorige week zakten de rentes verder, en dat zonder data. Georkestreerd door de Fed of niet, maar artikels in de gespecialiseerde pers (FT, WSJ) wakkerden het debat opnieuw aan. Er volgden argumenten pro en contra een start met 50 bpn. Wel viel op dat een aantal ‘autoriteiten’ die kort bij de Fed staan (voormalig New York Fed voorzitter William Dudley; ex Powell adviseur Jon Faust) neigden naar een start met 50 bpn. Ook opvallend: het ging niet per se over economische data, maar over ‘tactiek’ en de mogelijk verstorende marktimpact van de ene of de andere aanpak.

We pikken enkele argumenten op. Pro 25. Een start met 50 bpn kan de indruk geven dat de Fed zich plots fors ongerust maakt over een snelle verslechtering van de economie. Dat kan, zoals begin augustus, voor ‘recessiepaniek’ zorgen. Pro 50 bpn. Als de Fed vertrouwen heeft dat inflatie min of meer onder controle is en ze de arbeidsmarkt niet verder wil laten afkoelen, waarom dan wachten om een ‘grote’ stap te zetten richting een neutralere rente? Die is hoe dan ook nog ver af (3-3.5% vs een beleidsrente van 5.25-5.50% nu). In de nieuwe voorspellingen zullen de Fed-gouverneurs hun rentepad stevig neerwaarts bijstellen voor dit (en volgend) jaar. Waarom wachten als je denkt dat je straks grotere stappen zult (moeten) zetten? Zeker nu de werkloosheidsgraad sneller dan verwacht oploopt naar wat de Fed ziet als neutraal (4.2%), dreig je het verwijt te krijgen dat je te laat was en de verzwakking die je wilde voorkomen nog hebt versterkt. Als de economie alsnog goed standhoudt, kan je vertragen of een pauze inlassen, met een rente nog steeds nabij of boven het neutrale niveau.

Zoals gezegd een verhaal van tactiek. Met een markt die nu eerder gepositioneerd staat voor 50 bpn (65%) dan voor 25 bpn, ligt naar onze menig de lat vrij hoog voor de Fed om daar tegenin te gaan. Toegegeven, het heeft wat weg van ‘voldongen-feiten-politiek’ of een kringredenering maar ook dat is een (markt)gegeven voor centrale bankiers, zeker wanneer je die positionering zelf deels mee in de steigers hebt gezet. Er valt weinig te winnen met de markt nu toch nog tegen de haren te strijken. Wij gaan voor een start met 50 bpn.