Geleidelijke Fed vs agressieve markt
In welke mate hadden de renteverhogingen van de voorbije jaren een remmend effect op inflatie (en groei)? Of hoe lang is de doorstroomtijd van renteverhoging naar reële economie? Het zijn maar enkele vragen waarover de crème-de-la-crème van centrale bankiers en academici zich de volgende twee dagen zullen buigen in het idyllische Jackson Hole, al sinds 1982 gaststad voor het jaarlijkse symposium van de Kansas City Fed. Dit jaar staat in het teken van het monetaire transmissiemechanisme. Voor de discussies en panelgesprekken van start gaan krijgt de Fed-voorzitter de eer om de genodigden toe te spreken, een traditie die Alan Greenspan in 1989 startte en die Jackson Hole haar naam en faam mee hielp verwerven. Vooral Ben Bernanke tilde het statuut naar een hoger niveau met vooraankondigingen van nieuwe monetaire versoepeling in 2010 (QE 2), 2011 (Operatie Twist) en 2012 (QE 3).
Deze namiddag zijn alle ogen op Fed-voorzitter Powell gericht. Hij krijgt de kans om markten en toehoorders formeel voor te bereiden op een nieuwe fase in het monetaire beleid. In september verlaagt de Amerikaanse centrale bank voor het eerst sinds de start van de pandemie haar beleidsrente die al meer dan een jaar verankerd is op 5.25%-5.50%. Inflatie bedraagt nog steeds meer dan 2%, maar geraakt stilaan onder controle. Daarom pleiten kwakkelende groei en een kantelende arbeidsmarkt voor een minder restrictief monetair beleid. Markten namen al een stevig voorschot op Fed-actie dit en volgend jaar om in plaats van in een recessie te crashen de gedroomde zachte economische landing in te zetten.
Net zoals begin dit jaar denken we dat het voorschot voorlopig iets te groot is: 100 basispunten voor jaareinde en nog eens 125 bpn aan renteverlagingen in 2025. Eén constante in speeches van Fed-leden sinds de julivergadering is de terugkeer van “gradueel” in al zijn varianten. Diegenen die al overtuigd waren om de beleidsbocht in te zetten willen vooral voorzichtig van start gaan. Iedereen is plots vergeten dat de Fed vooral inflatie de kans niet wil geven om opnieuw uit de fles te ontsnappen.
Als Powell straks de geleidelijkheid predikt is er op korte termijn misschien wat ruimte voor uitbodeming op de rente- en de wisselmarkten. Eerder deze week zagen we al dat het lange eind van de Amerikaanse curve niet meer zakte op zwakke cijfers (bijvoorbeeld payrolls revisie). Gisteren gebeurde hetzelfde voor rentes op kortere looptijden en de dollar. De uitbodemingsthese kan straks bekrachtigd worden. We vrezen hoe dan ook dat ze van korte duur zal zijn. Begin september loeren opnieuw ISM-vertrouwensindicatoren en payrolls om de hoek. Zwakkere cijfers zullen de markt nog niet tegenhouden om verder in te zetten op agressieve versoepeling.
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal