Fed-commentaren primeren op geopolitiek
Markten en geopolitieke spanningen… Het is en blijft een vreemd huwelijk. Opstoten van risicoaversie hebben vaak maar een korte houdbaarheidsdatum. Amper twee dagen na de dramatische opflakkering in het conflict tussen de Palestijnse Hamas en Israël is de brandhaard in het Midden-Oosten door markten op enkele uitzonderingen na (3% verlies voor Israëlische sjekel, 4% hogere olieprijs) al min of meer verticaal geklasseerd. Tijdelijke oprispingen bij nieuwe escalaties blijven evenwel mogelijk.
De attente lezer merkt op dat Amerikaanse rentes ten opzichte van de sluiting op vrijdag tot 14 basispunten (10-j) lager noteren. In Duitsland gaat het over zo’n 10 basispunten op die looptijd. Lagere rentes in de kernlanden zijn typisch ook uiting van risicoaversie omdat investeerders hun toevlucht zoeken in veilige overheidsobligaties. Het spiegelbeeld is zwakte op de risicovollere beurs. Maar laat nu net die beurzen in Azië, Europa en de VS met winsten noteren… De dollar, nog zo’n winnaar tijdens risicoaversie, handelt nagenoeg ongewijzigd ten opzichte van de sluitingskoers van vrijdag (EUR/USD net beneden 1.06).
De sleutel van het raadsel ligt in de handen van de vicevoorzitter van de Amerikaanse centrale bank, Jefferson. Hij sluit zich aan bij de mening van San Francisco Fed-voorzitster Daly en Dallas Fed-voorzitster Logan. Het trio klasseert de rentebeweging hoger aan het lange eind van de curve sinds de Fed-vergadering van september als equivalent van de beoogde laatste renteverhoging door de Fed. Ze maken de belangrijkste financiële parameters en hun afgeleiden voor de meeste economische actoren immers minder gunstig. Hogere basisrentes betekenen zwaardere hypotheekleningen voor gezinnen en oplopende kredietrisicopremies voor bedrijven. Ze houden de dollar sterk wat gevolgen heeft voor export en zorgen voor een welvaartsverlies via zwakkere beurzen. Per saldo doen de hogere lange (reële) rentes het werk van de Fed en remmen ze in eerste instantie de groei en in tweede instantie de inflatie af. Amerikaanse geldmarktrentes schatten de kansen op een renteverhoging voor jaareinde opnieuw in op 30% ten opzichte van 50% na de sterke payrolls van vorige week vrijdag.
De marktreacties van gisteren en vandaag tonen dat de focus – hoewel veel minder prominent in beeld – duidelijk nog op de reactiefunctie van de centrale bankiers ligt. De scherpe beweging na de Fed-commentaren zegt ook veel over de markt zelf. Wie het argument van Jefferson en co omdraait, komt tot de conclusie dat een extra renteverhoging aan de orde is als markten nu te ver corrigeren. Na de forse beweging sinds midden-september is de rentemarkt wel minstens aan een adempauze toe. De cyclische toppen van vorige week dienen op korte termijn als stevige weerstand. Zelfs een opwaartse inflatieverrassing op donderdag kan die barrière in principe niet slopen. Voor de Amerikaanse 5- en 10-j rente gaat het om de zone 4.85%-4.90%. Voor de 30-j rente om de psychologische 5%.
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal