Amerikaanse rentes nemen het voortouw

Zullen ze in Washington al gevloekt hebben ja… De Fed-leden die tegen hun zin instemden om de rente in juni niet te verhogen. En de Fed-leden die dachten dat er na een jaar verstrakken ruimte was om de kat uit de boom te kijken. Onder het motto iemand moet de eerste zijn: de Fed kan de rente in juli maar beter met 50 basispunten optrekken om niet nog verder achter de feiten aan te lopen.

Het lange 4th of July weekend in de VS was duidelijk een reflectiemoment. Vanaf de Amerikaanse terugkeer op woensdagnamiddag vertrok de rentetrein zonder omkijken. Elk tussenstation zorgde voor nieuw momentum. Eerste stop: een technische breuk hoger in de Amerikaanse 10j-rente (3.86%). Tweede stop: de notulen van de vorige Fed-vergadering. De concepten inflatie en groei kregen meer dan 10 keer de connotatie “weerbaar” mee, de invloedrijke Fed-staf verlaagde de recessiekansen van meest waarschijnlijke scenario tot 50/50 en de meeste Fed-leden willen nog MINSTENS twee extra renteverhogingen doorvoeren. Derde halte: een klavertje vier aan economische cijfers gisterennamiddag. Het tewerkstellingsrapport van loonstrookjesverwerker ADP: 497 000 nieuwe betrekkingen. Het hoogste aantal sinds juni vorig jaar en een verpulvering van de marktverwachting (+225k). Wekelijkse werkloosheidsaanvragen: na een opsprong begin juni voor een tweede week op rij beneden 250k. Openstaande vacatures: net geen 10 miljoen. Minder dan het record van 12 miljoen in het eerste kwartaal van 2022, maar ruim boven de pre-pandemie top van 7.5 miljoen. Kers op de taart: ISM-vertrouwen uit de dienstensector. Een onverwachte stijging van 50.3 tot 53.9 (vs 51.2 consensus), het hoogste niveau sinds februari. Details toonden forse toenames in productie, nieuwe bestellingen en tewerkstelling. Eindstation: payrolls deze namiddag. Er is weinig nodig om het vuur opnieuw aan de lont te steken.

De Amerikaanse 2-j en 10-j rentes testten de respectievelijke jaartoppen van 5.09% en 4.09%. Die stonden op de tabellen aan de vooravond van de regionale Amerikaanse bankencrisis. Achteraf gezien is daarmee drie maand aan kostbare tijd verloren gegaan in de inflatiestrijd. De tol om die in te halen ligt hoog. Centrale bankiers waarschuwden er zelf voor: te snel op de lauweren rusten betekent een langere inhaalbeweging achteraf. De rentestijging is ingegeven door de reële rente. Markten zijn hardleers. Ze hielden sinds de val van SVB lang vast aan de gedachte dat centrale bankiers hun inflatiestrijd vroegtijdig zouden (moeten) staken om de groei te redden en financiële stabiliteit te vrijwaren. Zoals gevreesd halen ze bakzeil. Er is maar één naald in het kompas van centrale bankiers. Hogere piekrentes en hoger voor langer. Europese en Britse rentes hingen hun wagonnetje aan. De Duitse 10-j rente sloopte 2.56% weerstand en richt het vizier nu op de jaartop van 2.76%. De snelle rentebeweging woog op het beursgemoed. Belangrijkste Europese indices keken tegen verliezen van 3% aan. De grote munten geven elkaar voorlopig weinig manoeuvreerruimte, maar de context speelt in de kaart van de dollar en de yen. Kleinere munten zoals de Centraal-Europese of de Scandinavische kronen betalen het gelag.

Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal