Britse inflatie op hoogste niveau in 40 jaar
Vanmorgen werd de Britse inflatie voor mei bekend gemaakt. Die was zoals gevreesd en er is weinig uitzicht op verbetering. Het beslissingsdilemma voor de Bank of England wordt er alleen maar groter op.
De feiten. De algemene Britse inflatie steeg 0.7% m/m en 9.1% j/j, het hoogste niveau sinds 1982. Kerninflatie daalde van 6.0% tot 5.9%. Toch is er voorlopig weinig hoop op beterschap. Producentenprijzen, die uiteindelijk minstens deels worden doorgerekend aan de eindklant, blijven versnellen (15.7% j/j). De inflatie grijpt ook steeds breder om zich heen. De Bank of England verwacht dat bij een nieuwe aanpassing van de gereguleerde energieprijzen in oktober de inflatie boven 11% kan uitstijgen.
Die Bank of England bevindt zich al een hele tijd tussen hamer en aambeeld. Vorige week verhoogde ze de rente voor de vijfde keer op rij met 25 bpn. Drie van de negen raadsleden stemden voor een verhoging met 50 basispunten en de BoE gaf aan dat ze alert blijft voor indicaties dat inflatie langer zou doorwerken dan verwacht. Ze stelde zich daarmee op dezelfde lijn als de Fed en de ECB die overgingen tot een meer doortastende aanpak (Fed 0.75 ppt) of die in het vooruitzicht stellen als het beeld voor de inflatie niet verbetert (ECB).
De rentemarkt pikte het signaal vlot op. De markt verdisconteert nu dat de BoE de rente op de volgende drie vergaderingen met 50 bpn verhoogt. Zelfs als Bailey en Co in december terugschakelen naar 25 bpn, klokt de beleidsrente eind dit jaar af op 3.0%. Op het eerste gezicht logisch gezien de aanhoudende inflatiedruk. Diezelfde BoE verwacht ondertussen wel dat de activiteit dit kwartaal al kan krimpen (-0.3% kw/kw). Als je weet hoeveel voeten het in de aarde had om de rente sinds december van 0% op te trekken tot 1.25% nu, is 3.0% eind dit jaar bij stagnerende of negatieve groei al minder evident.
Opvallend, de reactie van het pond was veel minder uitgesproken dan op de rentemarken. Dat is in zekere zin logisch omdat ook andere centrale banken hun rentecyclus versnellen. In relatieve termen doet de BoE niets extra. Bovendien is het niet de eerste keer dat de Bailey en Co hun inschatting bijsturen. In maart stemde één raadslid nog voor een onderbreking van de rentecyclus en stelde het MPC dat ze zowel groei en inflatie in rekening zou nemen. In tegenstelling tot de inflatievooruitzichten van de Fed en de ECB, verwacht de BoE dat het uitdoven van de externe prijsdruk, de verkrapping van het monetaire beleid en een zwakke binnenlandse vraag de inflatie aan het einde van de beleidshorizon hoe dan ook beneden 2.0% zal brengen. Dit vooruitzicht laat een opening om iets minder te verkrappen als het met de groei echt de verkeerde kan op gaat. Meer dan voor de ECB en de Fed zien we risico’s dat de Britse rentemarkt meer dan voldoende renteverhogingen verdisconteert. In een breder perspectief is het pond waarschijnlijk ook kwetsbaarder in een context van algemene risk-off die naast inflatievrees steeds meer wordt ingegeven door groeionzekerheid. De reactie van het pond vanmorgen is alvast illustratief. EUR/GBP test opnieuw de kaap van 0.86. Het muntkoppel zit al sinds april in een opwaarts trendkanaal en we zien weinig reden waarom dit snel moet veranderen. Een breuk boven 0.8716/31 is het volgende ijkpunt op de grafieken.
EUR/GBP: pond kwetsbaar voor groeionzekerheid.
