Fed kopt eigen voorzet binnen
Geen 25, noch 50. Wel 75 basispunten. De Amerikaanse centrale bank verhoogde gisteren de rente met het meeste sinds 1994 tot 1,5-1,75%, het niveau van vóór de pandemie. Zo’n groot manoeuvre is hoogst uitzonderlijk … maar niet onverwacht. Op de vorige bijeenkomst in mei hintte Fed-voorzitter Powell nog op bijkomende stappen van 50 basispunten. Maar een reeks cijfers vorige week vrijdag veranderde de zaak. Inflatie (8,6% in mei) koelde niet zoals verhoopt af, integendeel, én beïnvloedt steeds meer het verwachtingspatroon bij consumenten. Het verontrustte de Fed zodanig dat ze in volle black-out – de verplichte stille periode die de vergadering voorafgaat – haar beleidsintenties via de journalistieke connecties bijschaafde. Het leidde tot een scherpe herpositionering; op de beurzen, in de dollar én de rentes.
Aanhoudend hoge(r dan verwachte) inflatie is en blijft de eerste prioriteit van de Fed, zoveel is duidelijk. Er zijn externe factoren aan het werk die buiten het bereik van de centrale bank vallen, zoals de verstoorde productiekettingen waarvan de oorlog in Oekraïne en de Chinese Covidaanpak het effect nog versterken. Maar aan de oververhitte arbeidsmarkt en de hoge vraag kan ze wel remediëren. En daar heeft ze alle intentie toe. We verwachten voor juli een tweede, opeenvolgende verhoging met 75 basispunten. Op dat moment bevindt de rente zich op het theoretisch evenwichtsniveau van 2,5%. Volgens de nieuwe individuele voorspellingen loopt de verstrakking tegen eind dit jaar door tot 3,25-3,5%. De opwaartse cyclus gaat voort in 2023 tot 3,75-4% en ligt in lijn met onze verwachtingen. De beleidsrente situeert zich veel sneller dan eerder voorspeld in monetair restrictief gebied. De Fed hoopt hiermee inflatie stevig terug te dringen, al verwacht ze die over de volledige beleidshorizon toch boven de 2%-doelstelling (2,2% in 2024). Dat heeft implicaties voor de economie. Groei voor dit en volgend jaar werd neerwaarts herzien tot 1,7%. De werkloosheidsgraad zal ook iets sneller oplopen dan eerder gedacht maar allerminst ontsporen (4,1% in 2024). Niet slecht toch, voor monetaire verkrapping van dit formaat? Een zacht(achtig)e landing, zoals Powell het ondertussen noemt. De rooskleurige vooruitzichten deden ook in het bij de persconferentie aanwezige publiek hier en daar de wenkbrauwen fronsen. Maar als de Fed het zegt …
De opdracht van Powell gisteren was helder: kondig schier ongeëvenaarde verstrakking aan zonder paniek te zaaien. Daarin slaagde hij. Het zaadje dat de Fed eerder deze week in de markt plantte, bracht het gewenste resultaat teweeg. De markten schatten de bijgestelde reactiefunctie vrij correct in en Powell hoefde zijn eigen voorzet gisteren enkel maar binnen te koppen. Het haalde voorlopig de angel uit een verhit debat. We houden in de aanloop naar het volgende Amerikaanse inflatiecijfer op 13 juli rekening met een periode van consolidatie op de Amerikaanse markten. In de tienjaarsrente werpt 3,5% zich op als een mogelijks harde weerstand. De zone rond 2,7% bakent het neerwaarts potentieel af. Voor de dollar wordt EUR/USD 1,035/1,0806 het voorlopig speelterrein. Omwille van de specifieke Europese context is de aantrekkingskracht door onderste helft van die handelsband waarschijnlijk het grootst.
Amerikaanse tienjaarsrente wellicht toe aan een rustigere periode.
