RBA slaat mea culpa, bis
De Australische centrale bank trok de rente het laatst op in juni, tot 4.1%. Nadien ging ze in een diepe en lange winterslaap. In de vier daaropvolgende beleidsvergaderingen opteerde ze telkens voor het status quo. Maar onder de prikkende lentezon ontwaakte Sydney vanmorgen dan toch.
De centrale bank verhoogde de beleidsrente met 25 basispunten tot 4.35%, het hoogste niveau sinds 2011. De onderbouw siert in zijn eenvoud. Toen de RBA zich na juni terugtrok, was dat omdat ze de 400 bpn cumulatieve renteverhoging duidelijk aan het werk zag. Het scheefgetrokken evenwicht tussen vraag en aanbod herstelde zich. Bovendien, redeneerde ze, kwam de impact van de meest recente monetaire verstrakking nog niet tot uiting. Afwachten was de boodschap.
Een paar maanden en een batterij aan economische cijfers later stelt de centrale bank haar visie bij. Inflatie is dalende maar het proces verloopt minder vlot dan verhoopt. Voor eind 2024 staat 3.5% in de tabellen. Eind 2025 bevindt inflatie zich naar schatting nog steeds aan de bovenkant van de 2-3%-doelstelling. Meer recent kwam het cijfer voor het derde kwartaal van dit jaar uit op 1.2% kw/w en 5.4% j/j. Wat de RBA vooral zorgen maakt, is dat de prijzen van veel diensten sterk blijven stijgen. Ze ziet hoe hardnekkige diensteninflatie zich elders in de wereld manifesteert en vreest voor een gelijkaardig Australisch lot. Dat is des te meer zo omdat de economie beter stand houdt dan verwacht terwijl de arbeidsmarkt op dit moment nog altijd te krap is. Niet iedereen zag de beslissing vanmorgen aankomen. Dat zorgde heel even voor een opsprongetje van de Australische dollar en de rentes. In de laatste alinea van de beleidsverklaring zwakte de RBA de intentie tot verdere verstrakking echter een beetje af. De markt pikte dat op. Aan AUD/USD 0.642 handelt de Australische munt al aan de zwakke kant. Toch zien we op dit moment weinig argumenten (conjunctureel, risico- en kernrenteklimaat) voor een tegenbeweging op korte termijn. AUD/USD 0.617 is een belangrijke steun.
Het is niet de eerste keer dat de RBA het rentewapen opnieuw inzet na een pauze. Dat deed ze al eens in mei. De hoge frequentie van vergaderen laat zo’n flexibele strategie toe. Toch is dat allesbehalve een vereiste. Denk maar aan de Bank of Canada die de rente (voorlopig) nog met een cumulatieve 50 bpn verhoogde na een onderbreking van drie maanden. Het voorbeeld van de RBA (en de BoC) stemt tot nadenken. Het is duidelijk dat centrale banken wereldwijd al ver gevorderd zijn in hun historische verstrakkingscampagnes. De afwachtende houding van de ECB en de Fed tijdens de laatste beleidsvergadering was hier in belangrijke mate op geïnspireerd. De onzekerheid is echter hoog, niet in het minst omtrent inflatie die veelal koppiger blijkt dan eerst gedacht. Vooruitkijkende financiële markten zetten de stap van een rentepauze naar -stop en vervolgens -verlagingen typisch snel. Australië toont dat een beetje terughoudendheid wel op zijn plaats is. Geduld, het is een schone deugd.