(Voor)laatste Fed-renteverhoging?
Het stond in de sterren geschreven: de Fed- beleidsvergadering leverde een Salomonsoordeel op. Argumenten die twee weken geleden nog stevig aanstuurden op een renteverhoging met 50 basispunten (aanhoudend hoge inflatie, zeer krappe arbeidsmarkt) kregen minder gewicht en verloren het pleit tegen de gevolgen van de financiële windstoot. +25 basispunten dan maar. De doelzone voor de Fed-Funds rente bedraagt nu 4.75-5%. De obligatieportefeuille rolt verder af a rato van $95 mld/maand, al groeit de Fed-balans wel opnieuw (tijdelijk) door de noodkredieten die ze recent verstrekte.
Hoe moet het nu verder? Data-afhankelijk natuurlijk. Toch gaven de nieuwe driemaandelijkse vooruitzichten een duidelijke hint i.v.m. het Fed-scenario. De inflatie blijft dit jaar hoger dan verwacht (PCE inflatie eind dit jaar 3.3% i.p.v. 3.1%). Ook de werkloosheid blijft langer laag (4.5% eind dit jaar). Tegelijk stelde de centrale bank de groeiverwachtingen neerwaarts bij (0.4% van 0.5% dit jaar, 1.2% van 1.6% in 2024). De reeds doorgevoerde monetaire verstrakking zal steeds meer doorwerken in de economie. Dit proces wordt waarschijnlijk aangewakkerd door de recente financiële turbulentie. Powell maakt zich dan wel geen zorgen over de structurele gezondheid van het financiële systeem, toch zal de recente spanning de kredietcondities vestrakken en de kredietverlening temperen. Dit versterkt het proces waarbij de Fed via een lagere vraag uiteindelijk de inflatie probeert in te tomen. Ceteris paribus moeten Powell en co de rente dan minder verhogen. De communicatie over verdere stappen wijzigde van ‘continue verdere renteverhogingen’ in februari tot ‘verdere verstrakking indien nodig’. Het merendeel van de Fed-gouverneurs gaat uit van één bijkomende renteverhoging tot 5-5.25%. Als de dominosteentjes vallen zoals de Fed verwacht/hoopt, bevindt de rentecyclus zich nu in de laatste rechte lijn.
De marktreactie was in lijn met wat we recent al meer zagen. De rentes doken tot 25 bpn lager aan het korte eind van de curve. De markt zet tegen januari 2024 al in op een gecumuleerde 75 bpn aan renteverlagingen. Powell zei nochtans meermaals dat een renteverlaging dit jaar niet tot het basisscenario behoort. Marktlogica werkt echter anders. Als een centrale bank aangeeft dat de top van de rentecyclus in zicht is, gaat die markt per definitie op zoek naar de timing (en de snelheid) van de volgende versoepelingscyclus. Ook de lange rentes daalden stevig, vooral door een lagere reële rente (10-j onder 3.5%). De markt houdt rekening met een stevige groeivertraging, of erger. Ze sluit het scenario uit waarin de schade van de recente turbulentie meevalt, de arbeidsmarkt sterk en de inflatie hoog blijft. In dat geval zet de Fed zich nu veel te snel aan de zijlijn. Het zal veel sterke data vergen om de Amerikaanse centrale bank en het marktdenken terug op dat spoor te zetten.
Het afzwakken van het anti-inflatie-engagement van de Fed weegt fors op de dollar en staat in schril contrast met de aanhoudend doortastende retoriek van de ECB, ook gisteren nog. EUR/USD doorbrak de weerstand van 1.0803. Het jaarhoogtepunt van 1.1033 doemt snel op. De euro die profiteert van een ECB-geloofwaardigheidspremie t.a.v. Fed. Wie durfde dat pakweg 6 maanden geleden poneren?