Onenigheid en lamlendige groei nekken GBP
Vier op een rij voor de Bank of England. De Britse centrale bank verhoogde de beleidsrente gisteren opnieuw met 25 basispunten tot 1%, het hoogste niveau sinds februari 2009. Cijferfetisjisten in Threadneedle Street krijgen van gouverneur Bailey drie maanden de tijd om te bestuderen hoe de BoE best schakelt van de huidige natuurlijk afbouw van de balans (niet herinvesteren van middelen van QE-obligaties op vervaldag) naar een versnelde vorm via actieve obligatieverkopen.
Zuiver op basis van de beleidsdaden sluiten de acties van de Bank of England naadloos aan bij die van de Amerikaanse Fed op woensdagavond: centrale bankiers op inflatiekruistocht. Toch kan het contrast tussen beiden amper groter zijn. De vastberadenheid van de Fed om de volgende maanden door te zetten staat in schril contrast met de onenigheid en twijfel binnen de Bank of England. Een andere economische toekomst verklaart het verschil. De koopkrachtcrisis hangt als een zwaard van Damocles boven het Verenigd Koninkrijk.
Een derde van de BoE-leden heeft dezelfde aspiraties dan de Fed. Ze pleitten gisteren voor een renteverhoging met 50 basispunten. In het nieuwe monetaire beleidsrapport lezen we dat de verwachte Britse inflatiepiek zich boven 10% bevindt in het laatste kwartaal van dit jaar ten opzichte van de geschatte 7% in februari. Looninflatie kan tot 5.75% bedragen. Twee van de negen BoE-leden weigerden dan weer in te stemmen met de richtlijn dat de beleidsrente de volgende maanden verder moet verhoogd worden. De Britse centrale bank verwacht dat een technische recessie (twee opeenvolgende negatieve groeikwartalen) rond de jaarwende nipt vermeden zal worden. De groeicijfers op jaarbasis voor 2023 en 2024 bedragen respectievelijk -0.25% en 0.25%. Die pessimistische prognoses stellen verdere monetaire normalisatie en vooral latere verstrakking in vraag. Het Britse reële beschikbare inkomen zal naar schatting zo’n anderhalve procent dalen dit jaar.
Voor de markt is 1+1=2. Het kamp van monetaire haviken is te klein om verstrakking naar Fed-proporties door te drukken. Ze vreest dat het middenkamp uiteindelijk zal zwichten onder de economische druk. Ze berusten in het feit dat al een deel van de normalisatie is doorgevoerd en dat de versnelde afbouw van de balans in de steigers staat. De Britse rentes verloren de voorbije dagen terrein. De markt verdisconteert nu een lagere beleidsrentepiek midden volgend jaar (2.5% ipv 2.75%). Het Britse pond is het kind van de rekening. EUR/GBP stijgt van 0.84 tot een nieuw jaarhoogtepunt nabij 0.8550.
Het groei-inflatiedilemma van de Bank of England brengt ons naadloos bij de ECB. Die liet de voorbije maand kostbare tijd voorbij gaan. Tijd die nuttig gebruikt kon worden om voorzichtig met de normalisatie te starten in een gunstige economische context. Het besef groeit in Frankfurt dat de window of opportunity snel sluit. De voorbije dagen zetten de ECB-leden een offensief in om de markt voor te bereiden op een nakende renteverhoging en op positieve beleidsrentes tegen het jaareinde. De julivergadering was lang ons voorkeurscenario voor de rente-aftrap. Nu dreigen we zelf rechts voorbij gestoken te worden. Bij monde van ECB Holzmann en Villeroy behoort ook JUNI tot de opties. Zelfs de euro heeft de geruchten vanochtend opgevangen…