Ook RBA-dominosteentje valt…

Voortschrijdend inzicht. We vermeldden het hier al meermaals. Het is voor centrale bankiers moeilijk om een elegante, voor de meest economische actoren interessante, verhaallijn op te geven. Wat is er beter dan een (‘goed onderbouwde’?!) theorie die stelt dat een eventueel inflatieprobleem vooral gevolg is van factoren die buiten je invloedsfeer liggen en dat uiteindelijk zichzelf wel oplost. Afwachten tot de storm overwaait en niemand onnodig pijn doen door de rentekost te verhogen is dan de ‘logische best practice’. De Zweeds Riksbank en de Reserve Bank of Australia (RBA) voerden tot voor kort een arsenaal argumenten aan die hen toelieten het beleid niet te verstrakken. Op een bepaald ogenblik valt het daglicht echter niet meer te ontkennen. Vorige week gooide de Riksbank de handdoek (+ 25 bpn) in de ring. De RBA legde naast hoge inflatie lang veel nadruk op sterkere loonstijgingen als een voorwaarde om het beleid te verstrakken. Nieuwe loondata volgen pas binnen twee weken. Parlementsverkiezingen op 21 mei dienden ook als excuus om de monetaire U-bocht nog even uit te stellen. Quod non. Trop is te veel.

De Australische inflatie steeg in Q1 met 2.1% kw/kw tot 5.1% j/j. Ook de kerninflatie brak boven de 2-3% RBA-doelzone (3.7% j/j). Nog even ter vergelijking: de algemene en kerninflatie in de EMU bedragen 7.5% en 3.5% j/j. De RBA besloot geen verstoppertje meer te spelen en ging over tot actie. De markt hield er rekening mee dat ze voorzichtig een teen in het water zou steken (+10 bpn). Het werd een volwaardige 25 bpn. De economie heeft de uitzonderlijke Covid-steun niet meer nodig. Daarom worden obligaties uit de QE-portefeuille op vervaldag niet geherinvesteerd. Echte verkopen komen er voorlopig nog niet. Zoals ook de vorige, afwachtende aanpak, is de nieuwe strategie uiteraard data-gedreven. De groei blijft dit jaar sterk (4.5%) en koelt af tot 2.0% volgend jaar. De werkloosheid bedraagt al slechts 4.0% en kan verder dalen tot 3.5%, het laagste niveau in 50 jaar. De RBA hoefde dan ook niet te wachtten op de officiële loondata later deze maand. Een enquête bij ‘goede contacten’ volstond voor de conclusie dat aan de loonvoorwaarde is voldaan. De RBA ziet de algemene en kerninflatie dit jaar op 6% en 4.0% en ze kunnen terug afkoelen tot 3.0%, in 2024, in de veronderstelling dat de rente verder wordt opgetrokken!!

De actie van de RBA stuurde vooral de korte rente stevig hoger (2-j swap + 24 bpn tot 3.15%). De conclusie dat de top van de 2-3% inflatieband pas wordt bereikt in 2024, met hogere rentes, suggereert dat er stevig moet worden geschakeld. De markt verdisconteert ondertussen nog ongeveer 250 basispunten verstrakking tegen eind dit jaar. Met nog zeven vergaderingen te gaan, worden ook in dit scenario stappen van 50 bpn minstens tijdelijk de norm.

Door het contrast tussen de ‘agressieve’ Fed en de weifelende RBA, kwijnde de Aussie dollar weg tot iets boven AUD/USD 0.70. Vanmorgen veert AUD/USD op van 0.705 tot 0.7115; mooi maar niet spectaculair. De Fed zit immers niet stil. Zelfs na het RBA-signaal vandaag verwacht de markt eind dit jaar nog steeds een iets hogere Fed-beleidsrente (3.0%) dan in Australië (2.85%). De Aussie dollar wordt dus niet meteen een hoogrentende munt. Bovendien geniet de Fed waarschijnlijk nog wel even van zijn opgebouwde geloofwaardigheidsbonus. De actie van vandaag kan helpen om de bodem voor AUD/USD te verstevigen. Voor een krachtige remonte is waarschijnlijk een algemeen beter economisch/risicosentiment en doorgedreven daadkracht van RBA-voorzitter Lowe nodig. Geloofwaardigheid vertrekt in galop en komt terug in wandelpas, en dat geldt uiteraard niet enkel voor de RBA.