RBA met een vervolg op de doorstart
De Reserve Bank of Australia zet beleggers vanmorgen op scherp. In het bijzonder de Australische, maar de beleidsbeslissing geldt eens te meer als een waarschuwing voor de bredere financiële markten. De centrale bank trok de rente met 25 basispunten op tot 4.1%. Het is de tweede verhoging op rij sinds Sydney in april op 3.6% een tussenstop inlaste. Australische overheidsrentes springen meer dan 7 basispunten hoger op de korte looptijden. De tweejaarsrente (3.83%) zet een nieuwe cyclische top neer en valt de correctieve top van 2012 aan (3.86%). In een nog breder perspectief geniet het stevige steun langs de onderzijde in de buurt van 3.67%. Dit is het recentelijk meermaals geteste 50%-herstel op de lang uitgesponnen daling tussen 2008 en 2021. De breuk hoger vond gisteren al plaats maar de bevestiging die vandaag volgt, is zonder meer een belangrijk technisch signaal. De Australische dollar spint garen bij de beslissing. De Aussie bouwt de winsten tegenover zijn Amerikaanse naamgenoot boven de 0.66-steunzone verder uit. De eerste belangrijke technische referentie situeert zich in de omgeving van 0.68. EUR/AUD breekt onder de 1.616-neklijn van een (imperfect) kop-en-schouderpatroon en richt het vizier op 1.60.
De renteverhoging kwam kennelijk als een verrassing voor een belangrijk deel van de markt. Dat was eigenlijk ook het geval in mei. We nemen even de beleidsverklaring onder de loep. Het is datgene wat de RBA niét (meer) zegt dat ons vooral opvalt. In mei klonk het nog dat “Medium-term inflation expectations remain well anchored, and it is important that this remains the case.” Dat sneuvelde in de juni-verklaring. In plaats daarvan lezen we: “Recent data indicate that the upside risks to the inflation outlook have increased […]” gevolgd door “While goods price inflation is slowing, services price inflation is still very high and is proving to be very persistent overseas.”
Het is de essentie van een diepgeworteld inflatieprobleem, in Australië maar ook elders in de wereld. Hoge inflatie (versnelling tot 6.8% in april) en aanhoudende krapte op de arbeidsmarkt (werkloosheidsgraad kortbij de historische dieptepunten, uiterst hoog aantal vacatures) ontlokken loonstijgingen die een snelle terugkeer richting de 2 à 3%-doelstelling in de weg staan. Uitgerekend vorige week, daags vóór de beleidsvergadering, besliste de daarvoor verantwoordelijke Australische overheidsorganisatie om de minimumlonen vanaf volgende maand met bijna 6% op te trekken. We noemen dit geen volbloed loonprijsspiraal maar het is wel een typevoorbeeld van zogenaamde tweede-ronde-effecten die inflatie langdurig op verhoogde niveaus verankert.
De RBA houdt de deur voor verdere monetaire verstrakking wijd open. De markten zien, net zoals in mei, voorlopig enkel ruimte voor nog wat cosmetische veranderingen. Een renteverhoging in de orde van grootte van 15 bpn in de zomer brengt de Australische beleidsrente dan op een meer gebruikelijke 4.25%. In het andere geval moeten de cijferfetisjisten zich maar neerleggen bij een onconventionele 4.35%. Australische bbp-cijfers morgen, het arbeidsmarktrapport volgende week en de mei-inflatiecijfers eind deze maand zijn cruciaal in het beslechten van dit debat.
Australische 2-j.rente (weekgrafiek) neemt belangrijke technische horde
