(Meer dan) een eerste voorjaarsstorm?
Tot op heden verteerden de markten en de economie de forse monetaire verkrapping van de Fed en andere centrale banken vrij vlot. Op globaal niveau remden de hogere rentes de vraag/groei tot nu toe minder af dan de centrale banken nodig achten om de inflatie terug onder controle te brengen. Onder meer omdat die hogere rentes (nog) niet tot de gevreesde groeivertraging/recessie leidden, hielden ook risicovolle activa recent goed stand. Die ‘benign neglect’ marktattitude werd gisteren in de VS in vraag gesteld.
De aanleiding was een onverwachte kapitaalverhoging van de maatschappij boven SVB (Silicon Valley Bank). De bank focust zich op de nichemarkt van (technologie) startups en groeibedrijven. Door de hogere geldmarktrentes als gevolg van het Fed-beleid, zag de bank de concurrentie en de kostprijs voor de werving van KT fondsen fors toenemen. De klanten van SVB vinden in het huidige klimaat ook minder vlot goedkoop kapitaal en doen indien mogelijk meer beroep op krediet, wat niet zo evident is in een sector waar de winstgevendheid dikwijls laag is. Bovendien investeerde de bank een deel van de fondsen eerder in de rentecyclus in papier met langere looptijden aan lagere rentes dan de huidige marktrentes. Door het afbrokkelen van de kortetermijn financiering moesten die investeringen met verlies te gelde worden gemaakt. Vandaar de kapitaalsverhoging. SVB is actief in een zeer specifieke nichemarkt. Toch zorgde het voorval voor onrust. Volgen er nog problemen in niches die afhankelijk zijn/waren van goedkoop kapitaal?
De marktreactie in de VS was alvast stevig. De beurzen verloren tot 2.0%. De Amerikaanse rentes daalden tot 20 bpn (2-j) en daar gaat vandaag in een volatiele markt nog eens 5 à 10 bpn af. De beweging in Europa vanmorgen (gisteren nog weinig spill-over) is meer gematigd, maar toch ook aanzienlijk (minus 10 bpn). Europese beurzen verliezen vandaag iets meer dan 1.5%.
In een breder perspectief is de vraag of de agressieve verstrakking door de Fed en andere centrale banken misschien ook via andere kanalen dan een beperking van de vraag doorsijpelt naar (financiering) van de economie. Dan doemt aan de horizon de vraag op of mogelijke gevolgen voor de financiële stabiliteit voor de Fed voldoende reden zijn om de anti-inflatiecampagne (gedwongen) bij te sturen. Voorlopig is dit een voorbarige conclusie, maar er is een nieuw element in het debat.
In dit verband ging vandaag ‘normaal’ alle aandacht naar de Amerikaanse payrolls. Die zouden samen met inflatiecijfers volgende week bepalen of de Fed de rente op 22 maart opnieuw met 50 bpn i.p.v. 25 bpn optrekt en de markt voorbereidt op een piek in de rentecyclus richting 6%, eerder dan 5.50%. In de huidige onzekere context is de kans groot dat de markt geen grote conclusies durft trekken, zelfs als de payrolls sterk zijn. In de aanloop naar het weekend trekken investeerders mogelijk de kaart van ‘veiligheid’ en blijven overheidsobligaties in trek. Logischerwijs kijk je nu uit naar indicaties hoe Fed-gouverneurs dit alles inschatten. Vervelend is dat de Fed morgen de zogenaamde ‘black-out’ periode ingaat waar ze zich normaal onthoudt van commentaren over het beleid in de aanloop naar de beleidsvergadering. Tot slot nog even naar de dollar. Die won gisteren niet op de risk-off. De lagere Amerikaanse rentes en het feit dat de bron van onzekerheid zich in de VS bevindt, laten voorlopig blijkbaar niet toe dat de greenback zijn rol van veilig haven opneemt.
Zoektocht naar veiligheid stuurt korte (2-j) VS-rente fors lager.
