Onverschrokken ECB zet door
ECB-voorzitster Christine Lagarde stond gisteren voor een delicate evenwichtsoefening die toeschouwers van heinde en ver aantrok. Het was kiezen tussen de pest en de cholera: of ze bleef bij de al lang op voorhand getelefoneerde renteverhoging met 50 basispunten of ze halveerde het normalisatietempo. Met het ene riskeerde ze paniek in de markt, met het andere gezichtsverlies en … paniek in de markt.
Het werden uiteindelijk 50 basispunten (tot 3%) zónder opstoot van volatiliteit. Eerlijk is eerlijk: dat is dankzij de Française. Als volleerd circusartiest hield Lagarde uitstekend stand op de slappe koord. Ze ontkoppelde prijs- van financiële stabiliteit. Het bestrijden van inflatie blijft de prioriteit van de ECB. “De inflatie blijft naar verwachting te lang te hoog.” Daarmee opent Frankfurt ondubbelzinnig de beleidsverklaring. Niet dat een robuust financieel systeem onbelangrijk is. Maar de ECB beschikt over andere instrumenten dan de beleidsrente om daaraan te remediëren. Als het nodig is, zal ze die zonder aarzelen gebruiken. Met die conditionele toewijding pareerde ze elke vraag uit het publiek.
Inflatie vereist een directe aanpak. Omwille van een terugval van de energieprijzen trok de ECB de voorspellingen over de volledige 2023-2025 horizon iets lager: van 6.3%, 3.4% en 2.3% tot 5.3%, 2.9% en 2.1%. Ze verwacht de onderliggende inflatie voor dit jaar op 4.6%, meer dan in december. In de volgende twee jaren daalt die tot 2.5% (-0.3 ppt) en 2.2% (-0.2 ppt). De ECB voorziet inflatie m.a.w. nog steeds boven de 2%-doelstelling over de beleidshorizon. Het impliceert dat de centrale bank nog werk voor de boeg heeft. Dat liet Lagarde zich ook ontvallen, voor zover alles min of meer evolueert volgens het basisscenario. Maar heel concrete aanwijzingen voor het toekomstig beleid laat de ECB omwille van begrijpelijke redenen achterwege. Daar zullen de economische maar ook financiële ontwikkelingen mee over beslissen. Als de rust gaat liggen, zetten we nog steeds in op meer van hetzelfde (+50 basispunten).
De rust en zelfzekerheid die de ECB en haar voorzitster uitstraalden sloeg over op de markt. Europese beurzen herstelden ongeveer 2%. De euro veerde tegenover de dollar op tot voorbij 1.06. En de massale kapitaalstroom richting veilige havens, zoals Duitse overheidsobligaties, keerde om. Rentes in Duitsland klommen meer dan 20 basispunten hoger aan het korte eind van de curve. De Europese geldmarkt verdisconteert momenteel nog één renteverhoging van 25 bpn in mei. We vinden dat een stevige onderschatting maar snappen dat investeerders in de huidige onzekere omstandigheden nog niet op de feiten willen vooruit lopen. Vanaf de huidige niveaus ontgrendelt dit wel een mooi opwaarts rentepotentieel dat gaandeweg wordt benut.
Vanaf nu telt de markt af naar de Fed-beleidsvergadering aanstaande woensdag. Het gebeurt niet dikwijls, maar deze keer kan de Fed wel degelijk nog iets leren van de ECB. De markt gaat uit van een renteverhoging met 25 basispunten. De hamvraag luidt hoeveel extra monetaire verstrakking ze nadien nog vooropstelt in de nieuwe voorspellingen.