Bailey en Pill zetten markt op verkeerde been
Twee weken geleden waren we in de wolken over het maiden-interview van BoE-hoofdeconoom Huw Pill met de Financial Times. Hij pleitte voor een evenwichtiger monetair beleid. De economie herstelde volgens Pill voldoende en had de extreme monetaire stimulus niet meer nodig. De Bank of England (en anderen) konden zich meer toeleggen op hun ‘core business’: bewaker van (prijs)stabiliteit. Concreet kon de BoE relatief snel de rente verhogen, in de hoop groeiverstorende actie later te vermijden. Voorzitter Andrew Bailey ondersteunde die snelle renteverhoging. Een goed plan dat ook de markt overtuigde.
Consternatie alom gisteren toen de BoE die eerste minimale rentestap (van 0.1% tot 0.25%) NIET zette. Nog straffer, Bailey en Pill sloten zich niet aan bij de twee ‘haviken’ (Saunders en Ramsden) en stemden om de rente onveranderd te houden. Iedereen was volledig op het verkeerde been gezet. Op de persconferentie kregen ze door een journalist dan ook het label ‘unreliable boyfriend’ (van de markt) opgespeld. De uitleg die volgde nam de irritatie niet weg. Bailey haalde, (geïnspireerd door Powell?) het argument opnieuw boven dat de centrale bank eerst de impact wil zien van het stoppen van de steunmaatregelen voor de arbeidsmarkt. Dat wisten Pill en Bailey natuurlijk ook al toen ze de markt richting een renteverhoging stuurden. De inflatieretoriek muntte ook niet uit door duidelijkheid. Ze kan in de lente oplopen tot 5%, maar tegelijk concludeert de BoE dat ze met de huidige rentecurve (eind 2022: 1%) aan het einde van de beleidshorizon al terugkeert tot 2%, of, in een gunstig oliescenario, zelfs lager. De ‘tijdelijke inflatie’ wordt langs de achterdeur zomaar terug binnengehaald.
De BoE wierp zich sinds augustus op als trendsetter. Ze lanceerde het idee van een snelle renteverhoging om de inflatie niet te laten ontsporen. De markten zagen er wel iets in. Ook Amerikaanse en EMU-rentemarkten hielden rekening met een beperkte renteverhoging (eind) volgend jaar. Als een nochtans duidelijk ‘getelefoneerde’ stap van welgeteld 15 bpn het om welke reden dan ook niet haalt, heeft de markt uiteraard alle reden om posities die op dat idee verder bouwen grondig tegen het licht te houden/terug te schroeven. Dat gebeurde ook. De Britse 2j-rente dook van 0.70% tot 0.45%. De renteopmars in de VS en de EMU van september/oktober hapte al naar adem en werd door de BoE vakkundig onderuit getackeld. Vooral de reële rentes doken opnieuw lager. Het kan wel even duren vooraleer de markt het idee van rentenormalisatie opnieuw echt omarmt. Daarvoor mag/moet de inflatie eerst nog maar wat verder oplopen.
Ook voor de pond bleef de ‘actie’ van Bailey en co niet zonder gevolgen. Niet alleen verloor de Britse munt een stevige portie rentesteun. Ook de wisselmarkt zal vanaf nu twee keer nadenken voor ze zich nog laat ‘opjagen’ door informele forward guidance vanuit de BoE. Zoals voor de euro wordt het een verhaal van ‘eerst zien, en dan geloven’. GBP kreeg ondertussen een geloofwaardigheidskorting van meer dan een volle ‘big figure’ aangerekend. De poging van EUR/GBP om beneden 0.8450 post te vatten is afgeblazen. EUR/GBP zit ondertussen weer goed en wel in het onverwoestbaar zijwaarts kanaal 0.8450/0.8730. Te bedenken dat we 14 dagen geleden nog meegingen in de redenering van Huw Pill dat het nieuwe monetaire beleid voor minder saaie markten zou zorgen…
EUR/GBP: pond krijgt stevige geloofwaardigheidskorting aangesmeerd.
