Ook de Bank of Canada moet buigen…

Straks beslist de ECB over haar beleid. Daar komen we morgen op terug. Gisteren was de Canadese centrale bank (BoC) aan zet. Interessant om even te zien hoe de BoC door de huidige woelige tijden navigeert.
De BoC hield de beleidsrente zoals verwacht op 1.75%. Binnen het spectrum van centrale banken volgde voorzitter Poloz tijdens de huidige rentecyclus een vrij ‘klassieke’ aanpak. De bank startte haar cyclus van renteverhogingen midden 2017 op 0.5%. Ondertussen is de rente in vijf stappen opgetrokken tot 1.75%. De economie evolueert (of is het evolueerde?) richting volledige capaciteitsbezetting. Als die economie dan kort bij of eventueel boven potentieel blijft groeien, leidt dat tot inflatie. Om er voor te zorgen dat de inflatie niet te ver wegloopt van de doelstelling (midden van de 1.0%-3.0% band) wordt de beleidsrente opgetrokken richting de ‘neutrale rente’. Dat is een rente die de economie noch afremt, noch stimuleert. In het verleden zag de BoC die (moeilijk te definiëren) neutrale rente tussen 2.5% en 3.5%. Daar zijn we met 1.75% dus nog even van verwijderd.

In januari nam de BoC al acte van tragere groei in de tweede helft van vorige jaar. Dat werd echter vooral toegeschreven aan tijdelijke factoren. Onder meer de daling van de olieprijs en productie- en transportproblemen in olieprovincie Alberta wogen op de groei en de naweeën van die terugval zouden zich ook in 2019 nog laten voelen. Toch was voorzitter Poloz geneigd om door die tijdelijke vertraging heen te kijken. De timing was minder zeker, maar op termijn kon de rente toch richting de neutrale band, klonk het toen.

De toon in van het beleidscommuniqué gisteren is grondig gewijzigd. Het grootste deel van de verklaring was gewijd aan verschillende onzekerheidsfactoren waarmee zowel de wereldeconomie als de Canadese economie recent te kampen hadden. De bank maakte gisteren geen nieuwe officiële vooruitzichten bekend, maar gaf alvast aan dat de fors neerwaarts bijgestelde groei voor 2019 van januari (1.7%) zo goed als zeker nog te optimistisch is.

Over het rentebeleid had de bank een dubbele boodschap. Omwille van de hoge graad van onzekerheid kan de rente best nog een hele tijd beneden de neutrale band blijven. Dat is een stevige bocht vergeleken met het vorige standpunt van de bank. In tegenstelling tot een aantal andere centrale banken (Fed, Reserve bank of Australia) die overschakelden naar een ‘neutral bias’, gaat de BOC er wel nog steeds vanuit dat de volgende stap een renteverhoging zal zijn. De timing is echter hoogst onzeker en de BoC wil eerst meer duidelijkheid over hoe al die elementen van onzekerheid (handelsconflict, olieprijs…) de groei en de inflatie in Canada zullen beïnvloeden.
De markt had vooral oog voor het eerst deel van de BoC communicatie: het tempo en de omvang van eventuele renteverhogingen is hoogst onzeker. De facto heeft de rentemarkt verdere renteverhogingen zo goed als uitgeprijsd. Ook de Canadese dollar, die begin dit jaar nog aan een comeback leek te beginnen, kreeg een stevige tik. In een iets langer perspectief vinden we de Canadese munt eerder goedkoop, zeker tegen zijn Amerikaanse naamgenoot. Vooral in een scenario waarin de globale groei later dit jaar relatief goed standhoudt, kan de Canadese dollar herstellen. Op korte termijn, is er na de BoC vergadering gisteren wel weinig reden om nu al op verdere rentesteun voor de Loonie te rekenen. Op de technische grafiek is de top in USD/CAD van eind vorige jaar (1.3665) een belangrijke weerstand (steun dus voor de Canadese dollar). We zien voorlopig weinig reden om dat niveau te doorbreken.