Na een nachtje slapen…
Gisteren stelden we hier nog vast dat de markt niet echt volgens het boekje reageerde op het (ietwat gecamoufleerde) startschot van de Fed voor de afbouw van de obligatieaankopen, en breder, het nakend begin van de monetaire normalisatiecyclus. De rentes stegen nauwelijks. Na een nachtje slapen drong de boodschap blijkbaar wel door. De verklaring na de beleidsbeslissing van de Bank of England (BoE) was zeker niet de enige ‘trigger’ voor dit voortschrijdend inzicht, maar wel een extra teken aan de wand. Dat geldt ook voor de start van de rentecyclus door de Norges bank (renteverhoging met 25 bpn)
Eerst even naar Londen. BoE voorzitter Bailey zei eerder al dat de minimale vereisten voor een iets strakker beleid stilaan vervuld zijn. Nochtans sputtert het Britse groeimomentum door de blijvend aanwezige delta-variant van het Covid-virus, maar evenzeer door geblokkeerde toeleveringskettingen. Tegelijk veerde de inflatie in augustus fors op (3.2%). Ze stijgt later dit jaar zo goed als zeker boven 4% en kan langer hoog blijven. In augustus gaf de BoE al aan dat de rente geleidelijk moet worden verhoogd om de inflatiedoelstelling te halen. Dat idee won de voorbije maand alleen maar aan kracht. Twee gouverneurs vonden zelfs dat de netto aankopen van obligaties onmiddellijk mogen stoppen. De (Britse) rentemarkt pikte het signaal op. De 2-j rente steeg meer dan 10 bpn. De markt houdt rekening met een eerste renteverhoging tot 0.25% in het voorjaar. Het pond kreeg een stevig duwtje in de rug. Er kwam een einde aan de recente test van EUR/GBP 0.86 en het muntenpaar nestelde zich opnieuw nabij 0.8550.
Zoals gezegd bleef de reactie niet beperkt tot de Britse markten. De Europese rentemarkten aarzelden nog even na een minder uitbundig PMI bedrijfsvertrouwen, maar bij de start van de Amerikaanse sessie ging het hek helemaal van de dam. Obligaties gingen massaal de deur uit. De hogere rentes (en steilere curve) die je verwacht bij een afbouw van de obligatieaankopen, kwamen er nu wel. Zowel de Amerikaanse als de Europese rentes sloopten met opvallend gemak verschillende technische weerstandsniveaus. De beweging kwam vooral op conto van hogere reële rentes. De Amerikaanse lange rentes stegen tot 12 bpn. De stijging met 7 bpn van de 10-j Europese swaprente suggereert dat de markt er vanuit gaat dat het slechts een kwestie van tijd is alvorens ook de ECB zich bij de normalisatietrend zal (moeten) aansluiten. Ondanks het oplopende renteverschil in het voordeel van de dollar, hield de euro goed stand. Gisteren ging de herpositionering op rentemarkten nog hand in hand met een positief risicosentiment omwille van de wegebbende spanning omtrent het Chinese vastgoedconglomeraat Evergrande. Vanmorgen zorgt de hogere (reële) rente voor (iets) meer twijfel en nervositeit. Een wereld waarin het uitzicht op minder gulle monetaire steun echt concreet wordt, het kan/zal even wennen zijn…