Zwakke payrolls? Meer stimulus!

Afgelopen vrijdag stond het Amerikaanse arbeidsmarktrapport hoog op de agenda van de beleggende wereld. In december sneuvelden er onverwacht jobs omwille van de (lokale) coronabeperkingen, vooral in de vrijetijdssector en de horeca. De start van het nieuwe jaar moest die uitschuiver al grotendeels doen vergeten. Helaas.

In januari groeide de tewerkstelling met slechts 49 000 tegenover de verwachte 105 000. Dat is zonder meer zwak, zeker met de fors herziene maand december (van -140 000 tot -227 000). Bovendien kwam de netto jobcreatie vooral op het conto van de overheid. De tewerkstellingsgroei in de private (diensten)sector bedroeg amper 6 000 met dank aan de zakelijke dienstverlening (97 000) en IT (16 000) die het aanzienlijke jobverlies in de geteisterde ontspanningssector (-61 000) en (klein)handel & transport (-50 000) compenseerden. De productiesector, de huidige sterkhouder in veel economieën, tekent een eerste krimp van het personeelsbestand sinds de uitbraak van de pandemie op (-4 000). De werkloosheidsgraad brokkelde onverwacht af van 6,7% tot 6,3%. Dat heeft waarschijnlijk meer te maken met de daling in de participatiegraad (van 61,5% tot 61,4%) dan met de magere tewerkstellingsgroei. Een deel van de arbeidsgeschikte bevolking verliet (ontmoedigd?) de markt en verdwijnt daardoor uit de werkloosheidsstatistieken. Bovendien steeg het aantal langdurig werklozen (>26 weken) ondertussen tot zowat 40% van de totale groep. Dat is al geleden van 2012. Er is toch een zilveren randje aan het aan het rapport. De tewerkstelling in de tijdelijke (uitzend)sector groeide wél flink. Dat kan in combinatie met de langste werkweek ooit gemeten (35u/week) een positief signaal zijn.

En de financiële markten? Die zijn gelukkig. Op de rentemarkten zagen we eigenlijk een kopie van de reactie op het onverwacht zwakke decemberrapport. Amerikaanse rentes sloten zo’n drie basispunten hoger. Deze perverse beweging steunt op de veronderstelling dat fiscale stimulus qua timing en omvang eerder sneller en groter zal zijn dan vice versa. Dat is des te meer nu de Amerikaanse Senaat een wetsvoorstel goedkeurde waarmee president Biden een (deel van het) fiscaal pakket zonder steun van de Republikeinen kan uitvoeren. Minister van Financiën Yellen pleitte daar afgelopen weekend in ieder geval nogmaals voor. Met Biden’s fiscaal plan van $1900 miljard kan de VS volgend jaar al maximale tewerkstelling bereiken, klonk het. De markt blijft ook vandaag volop inzetten op de reflatie. De Amerikaanse rentes vinden opnieuw vlot de weg hoger. Een nieuwe hersteltop is in de maak voor de tienjarige variant (1,187%). Een marktafgeleide voor de verwachte inflatie zwelt aan tot het hoogste niveau sinds 2014 (2,21%). De dertigjarige rente flirt met 2%. De beweging spruit ook voort uit het nakende aanbod van 10- en 30-jarig overheidspapier later deze week. Vlotte veilingen kunnen een aanleiding zijn voor een beperkte, tijdelijke neerwaartse rentecorrectie. EUR/USD kreeg afgelopen vrijdag een reddingsboei toegeworpen. Het duo krabbelde na de Amerikaanse data overeind tot de 1,204-zone nadat het een dag eerder beneden de belangrijke steun van 1,2011 tuimelde. Toch blijft het momentum voorlopig de dollar genegen. EUR/USD vermeed een technische breuk, maar kan nog niet op de lauweren rusten.