Vaarwel 2019. Welkom 2020

Het einde van het jaar nadert met rasse schreden. We waren getuige van een stevige, globale groeivertraging. Centrale banken over de wereld stelden de zeilen bij. Normalisatie ruimde veelal opnieuw baan voor versoepeling. Ondergetekende dankt het politiek theater en de inspiratie die de dikwijls onvoorspelbare brexit en het Amerikaans-Chinese handelsconflict brachten. De financiële markten kozen in 2019 voor de vlucht vooruit. Beurzen en obligaties sluiten het jaar allicht (stevig) hoger af. Maar misschien nog interessanter dan een overzicht van het voorbije jaar, is een vooruitblik op het volgende. Wat mogen we verwachten in 2020?

Het monetair beleid is een cruciale variabele voor veel segmenten van de financiële markten. We denken echter dat de ‘grote’ centrale banken, waaronder de ECB en de Fed, zich in 2020 aan de zijlijn zullen scharen. De Fed visualiseerde dat recent nog tijdens de december-beleidsvergadering met de nieuwe “dot plot”. Het korte eind van de rentecurve ligt vast: de lat voor monetaire versoepeling ligt hoog. Een renteverhoging is evenmin aan de orde: voor beide centrale banken mag inflatie zich gerust voor langere tijd boven de 2%-doelstelling nestelen. Groei primeert en “data-afhankelijk” is ook in 2020 het monetair modewoord.

Wat die cijfers betreft, gaan we voor volgend jaar uit van een relatieve outperformance van Europa t.o.v. de VS. We vermoeden dat de Verenigde Staten op een lager groeipad zullen belanden in vergelijking met 2019. In Europa daarentegen sloegen de brexit en het handelsconflict diepe(re) wonden in het algemeen vertrouwen en de economie. Het herstel bleek in (eind) 2019 vooral een frustrerende processie van Echternach. We denken dat het Europese continent in 2020 een tandje bij zal steken. De recente ontwikkelingen in de twee politiek-economische hete hangijzers zijn alvast veelbelovend.

Eerst over de handelsoorlog. Die escaleerde in de loop van 2019 dramatisch. Gelukkig kwamen de VS en China recent overeen om een staakt-het-vuren in te lassen. De langverwachte ondertekening vindt wellicht begin januari volgend jaar plaats. Het conflict is verre van opgelost, maar we kunnen op zijn minst tijdelijk rekenen op een min of meer stabiel referentiekader. Dan de brexit. De Britse verkiezingen leverden een overweldigende meerderheid op voor de Conservatieve Partij. Brexit op 31 januari is daardoor quasi een feit. Het puntrisico van een no-deal scenario verdwijnt, toch minstens tot eind 2020 (deadline voor de nieuwe handelsrelatie met de EU). De presidentsverkiezingen in de VS (november) zijn wel een nieuw, belangrijk topic op de agenda.

Hoe vertaalt die visie zich op de wissel- en rentemarkten? Het verwachte Europese groeiherstel en de, zij het aan een lager toerental, nog steeds draaiende Amerikaanse motor ondersteunen in theorie de langetermijnrentes. Zowel de Duitse (-0.22%) als Amerikaanse (1.94%) 10j.-rente staan aan de vooravond van een breuk door een technisch belangrijke weerstand. Dat zou onze visie van algemeen stijgende rentes sterken. De exportgevoelige euro profiteert volgens ons het meest van het beter verwachte economisch klimaat. We stellen een gradueel stijgend pad voor EUR/USD doorheen 2020 voorop. Het Britse pond kan zich in eerste instantie sterk houden t.o.v. de euro dankzij fiscale stimulus. Maar de nakende ‘harde’ deadline van december 2020 kan zich later volgend jaar wreken.