BoC bouwt iets meer voorzichtigheid in …
Gisteren de hield de Canadese centrale bank (BoC) de beleidsrente onveranderd op 1.75%. Dat was verwacht. Toch was de toon van het communiqué verschillend vergeleken met vorige vergadering, eind oktober. Als het regent in de VS, druppelt het dan ook in Canada?
Eerst even het globale beeld. De BoC verhoogde de rente dit jaar al drie keer (januari, juli, oktober) en vijf keer sinds de start van opwaartse rentecyclus midden vorig jaar. De BoC hanteerde daarbij een klassieke economische en monetaire logica. De economie doet het goed en nadert de grenzen van haar capaciteitsbezitting. De inflatie is niet echt hoog maar heeft zich in de buurt van de inflatiedoelstelling (2%) genesteld. In die context mag de rente naar een cyclisch neutraal niveau worden gebracht. Volgens interne analyse van de BoC bevindt die neutrale rente zich in de vork 2.5%-3.5%. De BoC maakt driemaandelijks een uitgebreid beleidsrapport wat als referentiekader geldt voor het monetaire beleid. December was een vergadering zonder nieuw beleidsrapport. Toch viel op dat het perscommuniqué aanzienlijk werd bijgesteld vergeleken met oktober. Dat zette de markten onmiddellijk op scherp, zeker in een context van algemeen oplopende onzekerheid en volatiliteit.
De bank neemt acte van de globale groeivertraging. Dat was echter verwacht (gezien de lengte van de economische cyclus). De BoC ziet zowel opwaartse als neerwaartse risico’s. Na een sterke prestatie in de eerste jaarhelft vertraagde ook de Canadese economie in het derde kwartaal tot een geannualiseerde groei van 2.0%. Dat was zoals verwacht, maar ook de eerste tekenen voor het vierde kwartaal wijzen op een minder uitbundig groeimomentum. Het algemeen ongunstig handelsklimaat weegt op de investeringen. Anderzijds neemt het nieuwe handelsverdrag met de VS ook een bron van onzekerheid weg. De kredietverlening aan de gezinnen stabiliseert maar dat is op zich niet slecht in het kader van een gezond financieel evenwicht. De inflatie blijft kort bij de doelstelling. De centrale bank geeft wel aan dat de economie misschien iets meer ruimte heeft om te groeien zonder dat dit de inflatie onmiddellijk verder omhoog moet duwen. De meest opvallende wijziging is dat de BoC deze keer vrij uitgebreid ingaat op de ontwikkelingen in de oliesector. Zowel de algemene daling van de olieprijs als specifieke factoren in Canada (problemen met transport) wegen op korte termijn op de productie en laten sporen na op de groei. Toch besluit de BoC nog steeds dat de rente waarschijnlijk verder moet worden verhoogd naar een neutraal niveau. De omstandigheden/ risicofactoren kunnen het tempo vertragen (of versnellen).
Op zich was de communicatie van de BoC vrij beschrijvend en eerder neutraal. In de huidige context had de markt echter vooral oog voor de softe aspecten. Recent ging de markt nog een uit van een kans van meer dan 50% op een volgende verhoging in januari. Nu is nog slechts +/- 25% kans verdisconteerd. Die verwacht lagere rentsteun gaf de Canadese dollar gisteren een bijkomende tik. We zijn al enge tijd vrij positief over de Canadese dollar en zagen onze mening bevestigd na de oktobervergadering. Het valt niet te ontkennen dat de BoC wat manoeuvreerruimte inbouwt. Toch hebben we de indruk dat de markt ondertussen wel veel voorzichtigheid heeft ingeprijsd. Het algemeen renteklimaat, het rentepad van Fed en de olieprijs zullen op korte termijn ook de renteverwachtingen omtrent de BoC mee vormgeven/temperen. In een scenario waar de algemene context geleidelijk normaliseert, kan de markt echter relatief snel opnieuw meer geloof hechten aan de intenties van de BoC om de rente te normaliseren. De olieprijs wordt op korte termijn mogelijk een factor die iets meer gewicht krijgt in de prijsbeweging van de Canadese dollar dan recent het geval was. Dat kan natuurlijk in twee richtingen werken, ook positief dus. OPEC in het oog houden dus ….