Is driemaal scheepsrecht voor de Fed?
De Fed, het Amerikaans arbeidsmarktrapport, het ISM-bedrijfsvertrouwen in de verwerkende nijverheid, bedrijfsresultaten van enkele groten der aarde (Apple, Facebook, Alphabet …), derdekwartaal groeicijfers en inflatie in de VS en in Europa, en ja, ook brexit ... We staan aan de vooravond van een bijzonder drukke week. De overgang van oktober naar november is des te boeiend omdat ze verschillende financiële deelmarkten vanuit technisch oogpunt in een beslissende plooi kan leggen. We gaan dieper in op één van de hoogtepunten van deze week, de Fed.
Powell en de zijnen vergaderen woensdag over het monetaire beleid. De Fed trimt meer dan waarschijnlijk de rente van 1.75-2% tot 1.5-1.75%. De september-mediaanvoorspellingen (“dots”) stellen zo’n nieuwe renteknip niet voorop. Het was niettemin het voorkeursscenario van de grootste minderheid (7/17). Tot die minderheid behoren volgens ons enkele Fed-zwaargewichten die in het licht van de weinig overtuigende Amerikaanse data woensdag het pleit zullen halen. Dat zou de derde opeenvolgende renteverlaging sinds de aankondiging van een “mid-cycle adjustment” in juli betekenen. Een derde… en voorlopig de laatste?
De Fed-voorzitter haalt graag de vergelijking met de jaren ’90 op. In 1995 en 1998 voerde de Amerikaanse centrale bank ook een beleid van anticiperende renteverlagingen. Met succes, aldus Powell. Het aantal beperkte zich toen tot drie waarna uiteindelijk de opwaartse rentecyclus hernam. De expliciete referentie van Powell naar de bewuste periodes suggereert dat de voorzitter mogelijk eenzelfde strategie – en daarmee ons voorkeursscenario – voor ogen heeft. Het debat over het einde van de tussentijdse renteverlagingen woedt inmiddels volop onder de gouverneurs. Sommigen onder hen wilden dat al met het september-beleidscommuniqué signaleren. Toen nog een brug te ver voor het bijzonder verdeelde FOMC maar voor ons een reëel risico op woensdag. Toch denken we niet dat de Fed de deur voor verdere renteverlagingen volledig in het slot zal gooien. Ze zal de lat hoger maar niet buiten bereik leggen. Het codewoord is en blijft “data-afhankelijkheid”.
De markt verdisconteert een renteverlaging van 25 bpn nagenoeg helemaal. De aandacht gaat vooral uit naar het begeleidende statement en de persconferentie nadien. De risico’s zijn asymmetrisch verdeeld: beleggers gaan momenteel immers uit van een derde én vierde renteknip in 2019 met nog één afsluiter in 2020. Als de Fed inderdaad het einde van de reeks renteverlagingen signaleert, dreigt een vrij forse herpositionering. Het eerder vaag concept van “data-afhankelijkheid” gaat in dat geval allicht aan de markt verloren. Voor de Amerikaanse rentes betekent dat in eerste instantie een ruk hoger, vooral aan het korte eind van de curve. De tweejaarsrente kan zich aan een test van de bovenzijde van het zijwaarts trendkanaal wagen. Voor EUR/USD wordt de Fed een “make or break”. Het koppel nestelde zich recent opnieuw boven 1.10, een belangrijke technische horde. Een iets minder soepele Fed kan de balans opnieuw in het voordeel van de dollar doen hellen … tot aan de payrolls en het ISM-bedrijfsvertrouwen op vrijdag?!