Zorgen politieke doorbraken voor nieuw positivisme?
Het internationale toneel voert al maanden dezelfde vertoningen op. Een Amerikaanse president die met zowat alle handelspartners, China voorop, oorlogje voert, een nieuwe rechts-populistische regering in Italië die voor onrust zorgt in Brussel en het Verenigd Koninkrijk die maar geen consensus vindt in het brexitverhaal. Lopen deze voorstellingen ten einde? Of lopen ze nog wat langer?
Buenos Aires is dit weekend het decor voor de jaarlijkse G20-top. De bijeenkomst staat echter geheel in de schaduw van een wel zeer belangrijk etentje. Na maanden van escalatie tussen de Verenigde Staten en China, schuiven President Trump en President Xi Jinping samen aan tafel om de onderlinge handelsrelatie te bespreken. Financiële markten kijken reikhalzend uit of beide heren progressie kunnen boeken. Een akkoord ligt alvast niet voor de hand. Afgelopen dagen blies de VS warm en koud. President Trump zond gisteren een vrij negatief signaal uit. Hij acht het onwaarschijnlijk dat de tariefverhoging van 10% tot 25% op $200 miljard aan Chinese import, gepland om begin 2019 van start te gaan, zal worden uitgesteld. Daarnaast beloofde hij extra tarieven op de resterende $267 miljard als China geen bereidheid toont om bepaalde Amerikaanse eisen in te willigen. Een bewuste onderhandelingstactiek? Trump’s economische topadviseur, Larry Kudlow, bevestigde dit maar was positiever. Hij gelooft dat er een goede kans is dat een deal wordt gesloten. Afwachten of Trump en Xi Jinping het restaurant zaterdag hand in hand verlaten.
Ondertussen breien Europa en de Italiaanse regering aan een akkoord. Nadat de EU de ‘Excessive Deficit Procedure’ opstartte, toonde de Italiaanse regering zich alsmaar meer bereid om het 2019 begrotingstekort neerwaarts te herzien. Vicepremiers Salvini en Di Maio signaleerde dat het tekort van 2.4% niet in steen gebeiteld staat, maar de beloftes tot belastingverlaging of basisinkomen voor de armen wel. De implementatie van sommige maatregelen uitstellen kan het tekort drukken tot 2.2%. Volgens Italiaanse berichtgeving verwacht de EU een inkorting tot dichtbij de 2.0%. De kloof tot verzoening wordt dus kleiner en kleiner.
Om van een echte opklaring boven het internationale politiek toneel te spreken blijft er te veel onduidelijkheid rond brexit. Nadat premier May tot een akkoord kwam met de EU én alle EU-leiders het scheidingsvoorstel goedkeurden, moet het Britse parlement normaal voor of tegen het bekomen akkoord stemmen. Nu doen geruchten de ronde dat leden van het parlement wijzigingen kunnen indienen waar het parlement dan afzonderlijk op zal stemmen. May hoopt dat de amendementen één voor één zullen sneuvelen, wat extra draagvlak biedt om het huidige akkoord toch door het parlement te krijgen. Een beredeneerde gok?
De financiële markten kunnen alvast wat goed nieuws gebruiken. Aandelen wereldwijd kenden een stevige correctie sinds begin oktober. De vrees voor een globale groeivertraging wordt door de beschreven thema’s in de hand gewerkt. Een doorbraak tussen de VS en China kan minstens tijdelijk voor een injectie positivisme zorgen. Als de Italiaanse begrotingsperikelen in de kiem worden gesmoord en May er in slaagt het onmogelijk geachte te verwezenlijken, zijn investeerders pas echt vrij van zorgen met kerst en nieuwjaar in aantocht. De ideale voedingsbodem voor een eindejaarsrally na een onzekere periode?