SNB vs CHF?
De Zwitserse centrale bank (SNB) hield het monetaire beleid vanochtend ongewijzigd. De depositorente bedraagt sinds januari 2015 -0.75%. De SNB streeft net als de Europese centrale bank (ECB) een 2%-inflatiedoelstelling na, maar de Zwitserse inflatie blijft ondanks een uiterst soepel monetair beleid, net als in de euro zone, hardnekkig laag. Behalve structurele factoren droeg ook de sterke munt hier toe bij. De SNB verwacht dat het algemene prijspeil dit jaar met 0.6% zal toenemen. Voor volgend jaar bedraagt de voorspelling 0.7% en voor 2021 1.1%. Bovendien zijn er vooral neerwaartse risico’s aan dit scenario. De SNB houdt in haar vooruitzichten expliciet rekening met een ongewijzigde beleidsrente gedurende deze periode. De Zwitserse economie kwam tot quasi stilstand in de tweede helft van 2018, maar pikte de draad in het eerste kwartaal opnieuw op. Voor dit jaar verwacht de SNB 1.5% groei. Opnieuw zijn er vooral neerwaartse risico’s, gerelateerd aan het globale handelsconflict.
De SNB had enkele bedenkingen over de Zwitserse frank. Op handelsgewogen basis is die meer dan verwacht gestegen tov de beleidsvergadering in maart. In een breder kader blijft de munt zeer overgewaardeerd, aldus de centrale bank. Het is een publiek geheim dat de SNB nog steeds actief is in de wisselmarkt om een verdere, ongewenste, versteviging van CHF via (verbale) interventies tegen te gaan. Behalve de uiterst lage beleidsrente is het een tweede manier om het monetaire beleid te versoepelen/soepel te houden. EUR/CHF 1.1150/1.12 werd het voorbije jaar in de wandelgangen vaak genoemd als belangrijk ijkpunt. Uiteraard gebeuren de interventies niet in dezelfde mate waarin de SNB tussen 2011 en begin 2015 een bodembewaking doorvoerde van EUR/CHF 1.20.
De (onuitgesproken) vastberadenheid van de SNB om de munt af te remmen zou de volgende weken/maanden wel eens uitgebreid getest kunnen worden. Recente ontwikkelingen spelen in het voordeel van CHF/nadeel van EUR. Zwitserland wordt als land met een groot financieringsoverschot gezien als toevluchtsoord bij globale risicoaversie. De Japanse yen is een ander schoolvoorbeeld van een veilige haven op de wisselmarkt. De munten hebben aantrekkingskracht in een onzekere internationale context. Een tweede, en vermoedelijk nog belangrijkere factor is het relatieve monetaire beleid tussen de ECB en de SNB. Tot voor kort ging de markt ervan uit dat een (voorzichtige) beleidsnormalisatie door de ECB zou starten voor die van de SNB. Die relatieve verhoudingen zijn omgegooid na vorige week. ECB-voorzitter Draghi zette de deur immers open voor extra versoepeling. Die kan de vorm aannemen van langer betonneren van de beleidsrentes, extra renteverlagingen of een heropstart van het aankoopprogramma van activa. In deze context wordt het voor de Zwitserse frank waarschijnlijk moeilijk om NIET te stijgen tov de euro. De SNB zal verbaal of via (beperkte) interventies aan de bak moeten komen om een breuk beneden EUR/CHF 1.1150/1.12 te voorkomen.
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal