Markt verwacht dat Fed snel ter hulp (moet) komen
Het ging de voorbije dagen enorm snel op de markten.
Sinds de Fed in Q1 haar bocht nam en een lange pauze aankondigde, ging de markt er al snel vanuit dat de opwaartse rentecyclus zijn koers gelopen had. De volgende stap zou waarschijnlijk een verlaging zijn. Powell en Co stapten nog niet mee in dat scenario. Zij keken de kat uit boom en zouden beslissen in functie van de data. De Amerikaanse economie deed het immers nog niet zo slecht. De neutrale houding van de Fed hield de markt nog even aan de koord om niet te snel vooruit te lopen in de richting van een renteverlaging.
Sinds begin mei rolt de (rente)steen steeds sneller van de berg. President Trump wil al langer dat de Fed ‘zijn’ economie een duwtje in de rug geeft via lagere rentes. Of de nieuwe episode in de handelsoorlog expliciet de bedoeling had om de arm van de Fed om te wringen is niet duidelijk. De facto heeft Trump zijn slag wel thuisgehaald. Sinds hij het staakt-het-vuren in het handelsconflict met China opgaf, groeide in de markt de overtuiging dat aanzienlijke en blijvende schade voor de wereldeconomie onvermijdelijk is. China en Europa hadden al stevig te lijden onder de verstoring van de handelskanalen (supply chains). Trump verkondigt dan wel dat de invoertarieven, via allerlei kanalen, een zegen zijn voor de Amerikaanse economie. De markt is tot een andere conclusie gekomen. De aankondiging van Trump vorige week om invoertarieven in te zetten tegen Mexico in het kader van het dispuut over immigratie was de druppel die de emmer deed overlopen. Als de grootste economie ter wereld, en tot voor kort grote pleitbezorger van vrijhandel, tarieven en andere handelsbeperkingen inzet als politiek wapen, is de economische realiteit grondig gewijzigd. Dit soort economische schade is niet van de ene op de andere dag terug te draaien. Het vertrouwen in heel wat evidenties gaat verloren en veel bedrijven houden hun businessmodel en investeringsbeslissingen grondig tegen het licht. Dat zal uiteindelijk wegen op de Amerikaanse groei. De vraag is niet langer of de Fed ter hulp zal (moeten) komen, maar wanneer en hoeveel. Op dit ogenblik verdisconteert de markt al tussen twee en drie renteverlagingen tegen eind dit jaar. Volgend jaar kan daar beslist nog wat bijkomen.
De Amerikaanse rentetrend trekt de rentes wereldwijd omlaag. Ook de Duitse 10-j rente is ondertussen teruggevallen tot het historisch dieptepunt van 0.20%. De markten gaan er vanuit dat niet enkel de rentecyclus maar ook de economische cyclus voorbij is.
De wisselmarkten blijven een oord van relatieve rust vergeleken met de scherpe herpositionering op de beurzen en in de rentemarkt. Tot voor kort genoot de dollar het voordeel van de twijfel door hogere Amerikaanse groei, riante rentesteun en zijn status van veilige haven. De riante rentesteun is de dollar in sneltreinvaart aan het verliezen. Je kan je ook de vraag stellen in welke mate de ‘chantagepolitiek’ van Trump de status van veilige haven op termijn verantwoordt. Toch blijft de schade voor de dollar tot nader bericht beperkt. EUR/USD zakt niet meer, maar daarmee is voorlopig ook alles gezegd. EUR/USD bevindt zich nog steeds binnen de grenzen van de 1.1100/1.1265 handelsband. De malaise van de dollar is niet groter dan die van de euro. Het verlies aan rentesteun is onvoldoende om de dollar onderuit te halen. Dat kan veranderen wanneer Trump ‘zijn munt’ inzet als wapen in het handelsconflict. In het Trump-tijdperk kunnen zowat alle zekerheden op de helling komen. Dat geldt ook voor de ‘sterke dollar’, zeker als de Amerikaanse president daar voordelen in ziet.