The ayes have it
“The ayes have it”. U leest het goed. De voorzitter van het Britse parlement, John Bercow,
mocht gisterenavond afwijken van de zangerige “the noes have it” die het brexitdebat tot nu domineerden. Met een
bijzonder nipte meerderheid (312-311) stemde het Britse Lagerhuis om een “no deal brexit” bij wet
te verbieden en met een
voorstel van Labour-parlementslid Cooper (315-310) om Brits premier May te verplichten
om Europa tot een nieuw uitstel te vragen voor de brexitdeadline.
Het Britse parlement heeft niet stilgezeten sinds onze vorige brexitupdate (26 maart). Om te beginnen sneuvelde May’s
brexitakkoord eind vorige week een 3e keer. De verliesmarge daalde tot 60 stemmen tov 230 bij de 1e
stemming in januari en 149 bij de 2e stemming in februari. De nijpende deadline noopt meer parlementariërs aan om eieren voor hun geld te kiezen. Liever een zwak akkoord, dan geen akkoord. Daarnaast nam het Lagerhuis
tot tweemaal toe het initiatief in eigen handen om te stemmen over alternatieve
brexitscenario’s, gaande van een relatief harde brexit onder een vrijhandelsakkoord tot een veel zachter
akkoord met toegang tot de Europese eenheidsmarkt. Tot tweemaal vond Westminster
geen meerderheid voor eender welk voorstel. Ondertussen tikt de klok genadeloos verder richting 12 april. May kreeg
van Europa tot volgende week vrijdag om een akkoord te vinden zodat de Britse
scheiding zich kan voltrekken op 22 mei, voor de Europese verkiezingen. De totale binnenlandse impasse
dreef May zowaar in de armen van Labour- en oppositieleider Corbyn. Sinds gisteren onderhandelen beiden over een
nieuw voorstel dat steun moet vinden over de partijgrenzen heen. De verrassende
zet van de Britse premier werd logischerwijs niet op gejuich onthaald bij haar
achterban en legt de diepe verdeeldheid binnen de Tories nog maar eens pijnlijk
bloot.
De hamvraag luidt nog steeds hoe het nu verder moet. In het “beste” geval vinden May en Corbyn een
compromis dat een parlementaire meerderheid krijgt voor 12 april. Zo niet, is
May na de stemming van gisteren afhankelijk van de gratie van Europese
politieke leiders. Een nieuwe korte verlenging, die de Britse voorkeur draagt,
is waarschijnlijk uitgesloten. Het Europese geduld is meer dan op. Een langere verlenging, inclusief
Britse deelname aan de Europese verkiezingen, ligt steeds meer in pole
position. Nadien liggen alle opties opnieuw open, gaande van een referendum over nieuwe verkiezingen of een
nieuw akkoord tot het terugtrekken uit artikel 50.
Het Britse pond handelt sinds de charge begin dit jaar al meer dan een maand tussen
0.85 en 0.87. Er treedt een soort brexitmoeheid op. De inactiviteit na de parlementaire stemming gisteren
om een no deal te vermijden suggereert dat markten reeds met dit scenario rekening
houden. Als de catastrofe na 12 april affectief vermeden wordt, is het verdere
stijgingspotentieel van het pond dan ook waarschijnlijk eerder beperkt. Na verloop van tijd kunnen winstnemingen
EUR/GBP opnieuw in de gekende handelsband tussen grosso modo 0.87 en 0.90 brengen.
Als de EU weigert in te stemmen met een verdere verlenging en de deur sluit na
12 april, zullen veel investeerders tegenvoets gepakt worden. In dat geval verwachten we dat
EUR/GBP de cyclische toppen rond 0.95 kan opzoeken.