BoJ blijft warm en koud blazen

Volatiliteit in de wisselmarkt wordt een schaars goed. Gelukkig is er nog de yen en de Bank of Japan (BoJ). Zowat alle dagen zijn er, dikwijls cryptische, commentaren van BoJ-raadsleden over de (timing van) normalisatie van het monetair beleid.

Er groeit binnen de BoJ consensus dat inflatie blijvend richting 2% evolueert. Daarom kan de onconventionele negatieve beleidsrente eindelijk op de schop. De jaarlijkse loononderhandelingen moeten dit proces bezegelen. De hamvraag luidt wanneer de BoJ de symbolische rentestap zet. Wordt het maart, april of juni? Gisteren suggereerde raadslid Takata dat de inflatiedoelstelling min of meer bereikt is en dat het extreem soepel monetair beleid kan worden afgebouwd. De yen veerde op en USD/JPY dook even beneden 150. Vandaag kwam voorzitter Ueda, die recent nochtans ook de deur openzette naar beleidsnormalisatie, met de boodschap dat het toch nog niet zeker is dat de 2% doelstelling blijvend gehaald wordt. USD/JPY noteert vanmorgen dan ook opnieuw stevig boven 150.

Wat de timing betreft moet de BoJ rekening houden met verschillende, soms tegenstrijdig opties. De aanhoudend zwakke conjunctuur (recessie in H2 2023) pleit voor uitstel. Anderzijds is het niet elegant om te wachten met een eerste stap richting normalisatie tot het ogenblik dat de Fed (en de meeste andere centrale banken) starten met een neerwaartse rentecyclus. Dat dreigt voor volatiliteit te zorgen, in de yen en mogelijk ook op de Japanse beurs. Een renteverhoging in april heeft als voordeel dat de BoJ haar actie kan onderbouwen met nieuwe (inflatie)vooruitzichten.

Behalve de timing is het voor de Japanse yen belangrijk wat die ‘normalisatie’ effectief zal inhouden. De beleidsrente wordt in principe verhoogd van -0.1% tot 0.0%. In het kader van haar politiek van Yield Curve Control verhoogde de BoJ de tolerantieband rond de 0%-doelzone voor de 10-j rente al tot 100 basispunten. Die facto bovengrens (1%) bleef de voorbije maanden buiten schot. De eindconclusie luidt dat er zelfs bij een einde aan het negatieve rentebeleid in se weinig verandert aan het Japanse monetaire beleid. In dit scenario is het gevaarlijk om snel optimistisch te worden over de yen. Echte rentesteun blijft een zeer vaag, misschien zelfs illusoir, concept. Zonder duidelijkheid over de timing en het tempo van globale monetaire versoepeling (Fed), blijft de yen kwetsbaar. Misschien is het voor de munt zelfs beter dat de BoJ wat langer wacht ipv snel een eerste kogel te verschieten. Hoop doet leven. Wordt zeker vervolgd…