Fed slaat nog een beurt over

Fed-voorzitter Powell bezegelde gisteren het lot van de volgende beleidsvergadering: een status quo. Voor zover daar nog twijfel over bestond nadat verschillende Fed-leden deze maand een nieuwe kaart speelden: de verwisselaar. Hogere lange rentes creëren hetzelfde remmende effect op groei en inflatie als extra renteverhoging, klinkt het. Tijdens een interview na zijn speech in de prestigieuze Economic Club of New York ging Powell min of meer mee met dat argument (“at the margin, it could”).

Voor de decembermeeting (en bij uitbreiding 2024) ligt alles nog open. Het komt er op neer dat de Fed de huidige cyclus zelf maar zeer moeilijk kan inschatten. Voorzichtig vooruitgaan is het nieuwe motto. Vergelijk het met op de tast door een donkere kamer wandelen. Enkele voorbeelden: de Fed heeft er het raden naar wanneer en in welke mate de reeds doorgevoerde renteverhogingen impact gaan hebben. Als een paal boven water staat dat de overtollige liquiditeit in het financiële systeem een verwaterend effect heeft. De Amerikaanse economie groeide in het derde kwartaal sterk boven haar natuurlijke trend en toont zich opnieuw weerbaarder dan de Fed vreesde. Een nowcast-model van de Atlanta Fed schat de BBP-groei van juli tot september in op 5.4% op jaarbasis. Ook de afkoeling van de oververhitte Amerikaanse arbeidsmarkt verloopt veel trager dan verwacht. Beiden kunnen het disinflatieproces verstoren en extra monetaire verstrakking uitlokken. Een andere, nieuwe, bron van onzekerheid is het conflict tussen Israël en Hamas en de impact op bijvoorbeeld olieprijzen.

Amerikaanse geldmarkten schatten de kans op een bijkomende renteverhoging in december voorlopig in op 25%. De Amerikaanse 2-j rente corrigeerde van zijn cyclische top op 5.25% richting 5.15% tijdens en na Powell’s exposé. Aan het langere eind van de curve deden zowel de 5-j als de 10-j rente een gooi naar de psychologische 5%. Ze kwamen tot op minder dan één basispunt. We houden vast aan onze visie dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer deze niveaus sneuvelen. Ongeacht de beleidsrentepiek, wil de Fed de rente zeer lang, zeer hoog houden. Daarnaast geeft Powell net als op de persconferentie na de septemberbeleidsvergadering toe dat de theoretische neutrale rente – evenwichtsrente bij trendgroei, maximale tewerkstelling en 2% inflatie – hoger is dan de 2.5% die ze tot nu toe vooruitschuift. Finaal zijn de oplopende overheidstekorten oorzaak van hogere kredietrisicopremies aan het lange eind. Te meer omdat de grootste koper van overheidsschuld (Fed) van het voorbije decennium haar portefeuille op natuurlijke wijze laat afrollen.