Economische vooruitzichten juni 2018

• De economische dynamiek in de ontwikkelde landen bleef in de voorbije weken uiteenlopen. In de VS waren er duidelijke tekenen van herstel in het tweede kwartaal, na het zwakke eerste kwartaal. Een sterk ondernemersvertrouwen, een expansief begrotingsbeleid en sterke arbeidsmarktprestaties blijven er de groei ondersteunen. Een en ander zette er ons toe aan om onze groeivoorspelling voor 2018 op te trekken van 2,6% tot 2,8%.
• De cijfers uit de eurozone blijven ondertussen wat ontgoochelen. In sommige eurolanden flakkerde de bezorgdheid over politieke instabiliteit op en over het internationale handelsfront trokken donkere wolken samen. Dit wijst erop dat de economische groei in de eurozone over gans 2018 wat zwakker zal blijven dan tot voor kort verwacht. Bovendien bevestigt het ook de neerwaartse herziening van onze groeivoorspelling die we vorige maand reeds doorvoerden.
• De marktturbulenties naar aanleiding van de minicrisis in Italië zijn wat weggeëbd. Maar ze lieten voorlopig toch enige schade na. Per saldo ligt de Italiaanse rente nog steeds wat hoger dan vóór de crisis, terwijl de Duitse rente enigszins onder neerwaartse druk blijft. Een onmiddellijke crisis is nu weer afgewend, maar op lange termijn blijft een substantieel risico overeind. De huidige regering zal er allicht niet in slagen om de fundamentele economische problemen van Italië aan te pakken. Een soepel begrotingsbeleid zonder veel ingrijpende structurele economische hervormingen is het meest waarschijnlijk. Wanneer de ECB haar monetair beleid begint te normaliseren, zal de bezorgdheid over de houdbaarheid van de overheidsschuld in de eurozone opnieuw een belangrijk marktthema worden.
• Het risico op een heuse handelsoorlog is in de voorbije weken toegenomen. Het handelsconflict escaleert nu president Trump zijn woorden omzet in daden. Zijn belangrijkste handelspartners genieten niet langer van de vrijstelling van hogere invoerheffingen voor staal en aluminium. Voor de verdere impact van het conflict op de economische groei zijn de vergeldingsmaatregelen belangrijk. Daaruit zal moeten blijken of een negatieve spiraal van protectionisme op gang zal komen. Voor Europa zijn eventuele heffingen op de invoer van auto’s door de VS het grootste risico.
• In de eurozone neemt de inflatoire druk geleidelijk aan toe. In mei veerde de inflatie op tot 1,9%. Daarin speelden tijdelijke factoren, zoals de opwaartse druk van energie- en voedingsprijzen, de belangrijkste rol. Niettemin greep de ECB de hogere inflatie aan om het einde van haar aankoopprogramma van financiële activa aan te kondigen.
  Na september 2018 zal de ECB haar maandelijkse netto-aankopen van schuldpapier verlagen van 30 miljard naar 15 miljard euro. In december 2018 zou ze het aankoopprogramma afronden. Aan die boodschap voegde ze evenwel meteen toe dat ze haar beleidsrente ten minste tot de hele zomer van 2019 op het huidige niveau zal handhaven. Zo wil de ECB allicht voorkomen dat de financiële markten een te snelle of te forse rentestijging zouden verwachten. De ECB-communicatie ligt grotendeels in lijn met ons scenario. De eerste stap naar rentenormalisatie zal pas een hele poos na het einde van het aankoopprogramma worden gezet. Dat is ten vroegste in de tweede helft van 2019. 
• Gekaderd: Munten als economische wapens: waarom de euro als internationale munt nog steeds achterblijft ten opzichte van de Amerikaanse dollar.

De volledige publicatie kan u hier lezen