Trump opent een (niet zo) nieuw front
“Preemptive Cuts” in Interest Rates are being called for by many. With Energy Costs way down, food prices (including Biden’s egg disaster!) substantially lower, and most other “things” trending down, there is virtually No Inflation. With these costs trending so nicely downward, just what I predicted they would do, there can almost be no inflation, but there can be a SLOWING of the economy unless Mr. Too Late, a major loser, lowers interest rates, NOW. Europe has already “lowered” seven times. Powell has always been “To Late,” except when it came to the Election period when he lowered in order to help Sleepy Joe Biden, later Kamala, get elected. How did that work out?
Dit bericht van gisteren komt van de hand van de Amerikaanse president. Na het (nek?)schot op diepgewortelde handelsrelaties en het tarten van de Amerikaanse rechtsstaat, opent Trump een nieuw front. Hij richt zijn pijlen op de Federal Reserve en het is de voorzitter die het moet ontgelden. Het is niet de eerste keer dat Trump Powell op de korrel neemt maar sinds vorige week gaan de verbale aanvallen wel crescendo. Dat is zo sinds Powell’s toespraak van afgelopen woensdag. Daarin verduidelijkte hij het standpunt van de centrale bank: inflatie en het verankeren van de langetermijn inflatieverwachtingen is en blijft de prioriteit. Daarmee bevestigde de Fed-voorzitter ons voorkeursscenario van een langdurige pauze na de laatste rentevermindering afgelopen december. Maar Trump rekende op een één-tweetje met de Fed. De president pakt het handelstekort aan met disruptieve invoerrechten en de Fed grijpt in met renteverlagingen om de economische klap op te vangen. Dat Trump dan later dit jaar zijn expansief fiscaal beleid aan een kortingstarief kan doorvoeren, is leuk meegenomen.
De Fed bij monde van Powell dwarsboomt die piste. Zijn termijn loopt nog tot mei 2026 maar voor Trump mag het sneller. De roep naar Powell’s ontslag klinkt niet alleen steeds luider, het wordt door de administratie ook effectief onderzocht. De president benaderde vorige week voormalig Fed-gouverneur Warsh (2006-2011) met het idee maar die adviseerde tegen. Naar verluidt waarschuwde ook minister van Financiën Bessent het Witte Huis al meermaals. Het ontslag van Powell is in de praktijk niet evident zonder ernstige fout of reden. Het is ook zonder juridisch precedent. De politieke onafhankelijkheid van de centrale bank wordt sinds 1935 beschermd door het arrest Humphrey's Executor v. United States. Maar niets is nog zeker in Trump 2.0. Op dit eigenste moment buigt het Amerikaans hooggerechtshof zich over twee andere ontslagen door Trump uit politiek onafhankelijke instellingen. Ze hebben niet hetzelfde profiel als Powell maar het zijn zonder meer belangrijke case studies.
In tussentijd probeert Trump de zwarte piet door te schuiven, met de kracht van herhaling. “Als de economie ontspoort, is het de schuld van de Fed.” Dat lukt misschien bij het grote publiek, maar niet bij de financiële markten. Het is het zoveelste heilige huisje dat dreigt te sneuvelen. (Die loutere schijn van) politieke inmenging bij de Fed geeft “Sell America” instant weer tractie. Zowel beurzen, overheidsobligaties als de dollar knapten. De Amerikaanse 30-jarige rente nadert opnieuw de symbolisch erg belangrijke 5%, en wel voor de verkeerde redenen (risicopremie). De dollar duikt op handelsgewogen basis naar het laagste niveau sinds begin 2022 en EUR/USD nestelt zich boven 1.15. We houden vast aan een volledige terugkeer naar de top van 2021 (1.2349).
Amerikaanse activa opnieuw onder druk. EUR/USD nestelt zich boven 1.15.
