De kwadratuur van de onzekerheid
De zesde opeenvolgende, en zevende deze cyclus, renteverlaging met 25 basispunten brengt de ECB depositorente op 2.25%. Voor het eerst sinds midden 2022 verdwijnt de verwijzing naar (de nood) aan een restrictief monetair beleid. We bevinden ons op neutraal terrein, dat de groei noch afremt noch ondersteunt. Al wou ECB-topvrouw Lagarde dat zo niet gezegd. Een neutrale rente is een concept voor een perfecte wereld. Daarin leven we de dag van vandaag niet. Het is een eerste signaal dat de ECB de automatische rentepiloot uitschakelt. Data-afhankelijkheid is meer dan eens het toverwoord.
Op de tussentijdse vergadering beschikte de centrale bank in tegenstelling tot maart niet over nieuwe groei- en inflatieprognoses. Groeiende handelsonzekerheid uit zich in minder vertrouwen in het economische herstel. Zowel via het exportkanaal, via uitstelgedrag bij gezinnen en bedrijven en via strakkere financiële randvoorwaarden (zwakkere beurzen, sterkere euro, hogere kredietrisicopremies). In de beleidsverklaring behoudt de ECB het uitgesproken vertrouwen in maart dat inflatie op termijn richting de 2%-inflatiedoelstelling evolueert. De waslijst aan risicofactoren rond de inflatie-outlook is lang en summum van de onzekere toekomst. Een bloemlezing: dalende energieprijzen, een sterkere euro, zwakkere vraag naar Europese exportproducten, nieuwe internationale toevoerkettingen met Europa als eindstation en minder sterke algemene economische groei als neerwaartse risico’s. Gefragmenteerde toevoerkettingen, hogere importprijzen, klimaatproblematiek (voedselprijzen) en fiscale stimulus (defensie en infrastructuur) als opwaartse risico’s. Probeer door dat bos maar de bomen te zien. Een tweede signaal dat de ECB nu zal/kan wachten tot duidelijk wordt welke van die effecten de bovenhand neemt. Temeer omdat de 90-dagen tarievenkorting (10% ipv 20%) voorbij de juni-beleidsvergadering strekt.
Tijdens de persconferentie verduidelijkte ECB-voorzitster de onduidelijkheid. Er is mogelijk een impact op de groei van de negatieve vraagschok (tarieven), al hangt die af van de reactiefunctie van de Amerikaanse regering, de Europese Commissie, internationale staatshoofden, bedrijfsleiders, gezinnen en investeerders. “Onvoorspelbaarheid draagt bij tot de onduidelijkheid”. De impact van de combinatie van al die inflatierisico’s is… niet zo duidelijk en het is onzeker of we de piek in de onzekerheid al bereikt hebben. U volgt nog? De gordiaanse knoop ligt in juni nog op tafel. De ECB heeft nu al de hulp van nationale centrale banken ingeroepen voor scenario-analyses. Scenario’s die na 9 juli mogelijk allemaal terug de vuilbak in kunnen. In die context is er volgens ons maar één juiste houding. Wachten. Wachten, wachten, wachten en nog eens wachten. De beleidsrente is voldoende afgebouwd en inflatie bevindt zich nog steeds boven de 2%-inflatiedoelstelling. Groei-ondersteunende recessieplannen zijn voorlopig overbodig. Temeer omdat Lagarde meer dan eens opperde dat de centrale bank zich flexibel moet opstellen. Flexibel als in: reageren als het echt nodig is. En temeer omdat de ECB maar één mandaat heeft: PRIJSSTABILITEIT garanderen. Eindigen deed Lagarde met een shoutout naar Europese cohesie om de competitiviteit van de Europese economie te versterken en niet alleen op het monetaire beleid te teren.
De ECB-boodschap valt net als die van Powell gisteren in dovemansoren op de rentemarkt. Europese geldmarkten zetten in op een nieuwe renteknip in juni en op een beleidsrentebodem van 1.5% begin volgend jaar. Ons voorkeurscenario is vanaf nu de verlengde rentepauze, naar analogie met de Fed. De wisselmarkt is stoïcijns. EUR/USD handelt nabij 1.1360.
Europese 2j swaprente zet nieuw correctief dieptepunt na ECB-beslissing
