China rommelt in de gereedschapskist

China werkte zich deze week al meermaals in de kijker. Het land schakelt een tandje bij om de afglijdende economie uit het slop te trekken. De nummer twee van de wereld gaat gebukt onder een vastgoedcrisis waar maar geen einde aan komt. Met schulden beladen consumenten verliezen het vertrouwen en spenderen daardoor (te) weinig. De buitenlandse vraag (export) laat het ook afweten, onder meer omwille van makke Europese groei. Een gevoelig protectionistischer beleid op het wereldtoneel wijst op weinig beterschap op korte of middellange termijn. De zopas ingevoerde of opgetrokken Amerikaanse invoerheffingen en een uitvoerig Europees onderzoek naar onrechtmatig gesubsidieerde export dienen als typevoorbeeld. De exponent van die tanende economie is uiterst lage inflatie die amper boven het nulpunt uitsteekt (0.3% j/j).

Dat is slecht nieuws voor China. Het legde zichzelf tijdens het jaarlijkse congres in maart een groeidoel van 5% op. Dat is evenveel als vorig jaar maar toen keek het land wel uit op een heropleving volgend op het door het nulcovid-beleid geteisterde 2022. Zonder bijsturing wordt het behalen van de 5%-doelstelling dit jaar uiterst moeilijk. Dat weet Peking ook. Een van de maatregelen die het in maart aankondigde was de uitgifte van zogeheten “speciale obligaties”. Ze dragen een ultralange looptijd (van 20 tot 50 jaar), dienen ter financiering van specifieke investeringen en worden op centraal niveau uitgegeven zodat schuldrijke lokale overheden worden gespaard. Het is nog maar de vierde keer dat dit gebeurt: na een herkapitalisatieronde van staatsbanken in 1998, voor de creatie van een staatsbeheerd investeringsfonds in 2007 en in een reactie op de pandemie. Het gaat deze keer over een totaalbedrag van 1000 miljard Chinese yuan - een klein procent van het bbp. De tijdslijn van de operatie raakte maandag bekend. Ze gaat nu vrijdag van start en verloopt in tranches tot november. Hier en daar wordt over een een-tweetje met het monetair beleid gefluisterd. De centrale bank verlaagt vrijdag mogelijks de reserveverplichting voor de banken. Hiermee komt extra liquiditeit in de markt die de obligatie-uitgifte helpt absorberen.

Vanmorgen rolde een iets … excentriekere steunmaatregel over de schermen. De autoriteiten overwegen om via het lokaal bestuur miljoenen onverkochte huizen op te kopen. Vastgoedontwikkelaars moeten daarbij serieuze kortingen slikken, maar het is beter dan niks. Het opgekochte vastgoed wordt later omgeturnd in een soort sociale woning voor minder gegoeden. En het werkt het gigantische overaanbod – en daarmee de aanhoudend negatieve prijsdruk – weg. Drie keer win. In theorie althans. China experimenteerde in het verleden met gelijkaardige acties maar was daarin telkens financieel onvoldoende ambitieus. Voor een noemenswaardige impact circuleren bedragen tussen CNY 1000 en 2000 miljard op een geschatte CNY 7000+ miljard aan stof vergarend vastgoed. Als China met het plan doorgaat, vermoeden we de bekendmaking van de omvang ervan tijdens een kritieke vergadering in juli (het derde plenum).

Het voelt voor ons meer aan als een wanhoopsdaad dan een steunmaatregel, maar de Chinese yuan geeft het voorlopig het voordeel van de twijfel. USD/CNY verzwakte vanmorgen richting 7.22. De yuan handelt niettemin zwak. In september vorig jaar tikte USD/CNY nog het hoogste peil sinds 2008 aan (7.35), wat tot frustratie in China leidde. Of dit nu het kantelpunt betekent, is hoogst twijfelachtig. Voor een volgehouden CNY-appreciatie moet eerst de binnenlandse context zichtbaar verbeteren. Een verdere verzwakking van USD/CNY moet dus in de eerste plaats van de Amerikaanse dollar komen.