Geplande afbouw Fed-balans krijgt vorm
De Amerikaanse centrale bank zet iedereen op scherp dit jaar. De notulen van de decembervergadering gaven vorige week het startschot van een propagandacampagne voor een strakker monetair beleid. Dat uit zich in om te beginnen in een versnelde afbouw van de netto-obligatieaankopen. Daarnaast in een pleidooi voor een snellere start van de verstrakkingscyclus (maart) in combinatie met meer renteverhogingen dit jaar (4). En ten slotte in een snelle start van de afbouw van de balans (juni?). We nemen vandaag die laatste pijler onder de loep.
Via haar obligatie-aankopen voorziet de Fed de markt van zuurstof, van liquiditeit. Sinds de start van de pandemie verdubbelde het balanstotaal van de Amerikaanse centrale bank tot zo’n $8800 miljard. Het voortschrijdend inzicht binnen de Fed oordeelt dat die overtollige liquiditeit in de huidige economische context (groei op peil, torenhoge inflatie en strakke arbeidsmarkt) overdreven is. Ze kadert een normalisatie van de balans zelfs los van een verstrakkende rentecyclus als antidotum tegen inflatie. Tot gisteren spraken de leden van de Amerikaanse centrale bank vooral in algemene bewoordingen: “De afbouw van de balans kan kort na de rentecyclus starten.”
Atlanta Fed-voorzitter Bostic is de eerste met een concreet voorstel. Als het van hem afhangt, start de afbouw (middelen van obligaties op vervaldag niet langer herinvesteren in nieuwe obligaties) kort na de eerste renteverhoging en verloopt ze aan een tempo van minstens $100 miljard/maand. Bostic vindt dat de balans in totaal makkelijk met $1500 miljard (17% van balanstotaal) kan krimpen zonder verstrakkend te werken. Hij wil snel en agressief te werk gaan voor de “window of opportunity” sluit. Het contrast met de vorige afbouwepisode kan amper groter zijn. Toen liet de Fed bijna twee jaar verstrijken tussen een eerste renteverhoging en de start van de afbouw. Ze startte eind 2017 aan $10 miljard/maand, versnelde gradueel tot $50 miljard/maand en eindigde in de zomer van 2019 abrupt. Het balanstotaal kromp tijdens deze operatie met iets meer dan $600 miljard (13% van toenmalig balanstotaal).
Kansas City Fed-voorzitster George gaf nog een extra argument om het balanstotaal snel te normaliseren. Ze wil niet dat de start van de rentecyclus via een vlakkere rentecurve het economisch herstel afremt. Als de grootste slokop van Amerikaanse overheidsobligaties tegelijkertijd de druk lost, kan de rentecurve opnieuw wat steiler worden. De markt denkt in dezelfde richting. Sinds vorige week eindigde de vervlakkingstrend van de Amerikaanse rentecurve. Het renteverschil tussen 2j en 10j steeg van zo’n 75 basispunten tot tijdelijk bijna 90 basispunten. De beweging stokt de voorbije dagen omdat de 10j rente op technische weerstand nabij 1.78% botst (2021 hersteltop). Een tussen-, maar geen eindstation.
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal