De ongemakkelijke waarheid
De Bank of England heeft de zondvloed voorlopig nipt vermeden. Investeerders stonden klaar om Britse overheidsobligaties/activa door ramen en deuren te gooien. Op die manier dwongen ze de regeringstandem Truss-Kwarteng in het najaar van 2022 ook al eens op de knieën. De renteverhoging met 50 basispunten door de BoE is een openingszet om het vertrouwen te herstellen. Maar de markt eist meer van Bailey en co. Anders spreken we van uitstel ipv afstel wat betreft marktpaniek.
De Bank of England verhoogt al enkele maanden met lange tanden de beleidsrente met 25 basispunten per vergadering. Haar beleidsmodel orakelt al even lang dat de geleverde beleidsinspanningen nefast zullen zijn voor de groei en inflatie als bij wonder razendsnel beneden de 2%-inflatiedoelstelling zal brengen. De gevreesde recessie kwam er (nog) niet, terwijl inflatie al vier maanden op rij boven verwachting print. Bovendien nam onderliggende kerninflatie vorige maand een doorstart. Tussen maart 2022 en maart 2023 schommelde de naald in het monetaire kompas tussen grosso modo 6% j/j en 6.5% j/j. In mei schoot de prijsdruk voor het eerst sinds 1992 door boven 7% j/j. Ondertussen blijft de arbeidsmarkt uiterst krap en is de gevreesde loon-prijsspiraal een feit. Die context dwong de BoE tot capitulatie. Ze verhoogde de beleidsrente van 4.5% tot 5%. Hoewel de officiële communicatielijn amper wijzigde (“hogere rentes nodig als inflatie hardnekkiger is dan gevreesd”) gaan we ervan uit dat ze de rente ook in augustus met 50 basispunten zal verhogen, ongeacht welke prognoses het model zal spuien in de nieuwe kwartaalupdate. Al was het maar om haar geloofwaardigheid overeind te houden. Britse geldmarktrentes zetten bovendien al in op een beleidsrentepiek van 6% (!) tegen jaareinde.
Ondertussen wordt het rijtje steeds langer: de rentedoorstart van de RBA en de BoC, de hogere piekrenteverwachting van de Fed, de versnelling in de rentecyclus door de Norges Bank en de BoE en zelfs de Turkse beleidsbocht… Hoger voor langer blijft de ongemakkelijke waarheid. Europese en Amerikaanse rentes gingen na de BoE-vergadering vlot tot 10 basispunten hoger aan het korte eind van de curve. Rentecurves zijn opnieuw even invers als net voor de val van Silicon Valley Bank. Zonder die episode stonden beleidsrentes globaal makkelijk al meer dan 50 bpn hoger ten opzichte van de huidige niveaus. Een vertraging in de normalisatiecyclus die nog een wrange nasmaak kan krijgen…
Tegenvallende Franse PMI-vertrouwensindicatoren (maandag meer) tonen vanochtend dat we nog niet van éénrichtingsverkeer hoger kunnen spreken. Een deel van de markt gelooft/hoopt tegen beter weten in dat centrale bankiers hun groei-ondersteunend DNA van de voorbije 15 jaren niet zullen verloochenen als er economisch wielen van de wagen vallen. Wij volharden in onze visie dat de inflatiecontext dat niet toelaat. De economische nadelen (afremmen van vraag) wegen op korte termijn niet op tegen de voordelen op lange termijn van stabiele inflatieverwachtingen.
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal