Te hoge verwachtingen
Als een feniks uit zijn as. De dollar maakte gisteren de technische breuk boven EUR/USD 1.1916 minstens tijdelijk ongedaan. De redding kwam tijdens de Amerikaanse handelsuren onder meer via de notulen van de vorige Fed-vergadering. De Amerikaanse centrale bank hield in juli het beleid ongewijzigd, maar koppelde het lot van de economie rechtstreeks aan de verspreiding van het coronavirus. Sinds die vergadering liepen het aantal (Amerikaanse) coronabesmettingen verder op, waarschuwden Fed-gouverneurs voor een dubbele dip scenario, stelden de eerste economische cijfers voor de maand augustus (met uitzondering van de huizenmarkt) teleur en resulteerde gebekvecht tussen Democraten en Republikeinen in een sine die uitstel van een nieuwe fiscale duw in de rug. Het spiegelbeeld van de decrescendo in de economische realiteit was een crescendo in hoop op bijkomende Fed-acties in september. (Reële) rentes en de dollar betaalden het gelag. Maar. In de hoogste verwachting schuilt de diepste ontgoocheling…
Hoewel stafleden van de Amerikaanse centrale bank effectief aanstuurden op een neerwaartse herziening van de economische voorspellingen in september, waren de Fed-leden niet echt geneigd om te morrelen aan het monetair beleid. Meer bepaald de communicatiepolitiek staat/stond ter discussie. Sommige gouverneurs blijven fan van een nog sterkere verankering van het lage rentebeleid. Dat kan bijvoorbeeld door het nulrentebeleid een tijdsdimensie te geven of door ze te koppelen aan doelstellingen voor het inflatiepeil of de tewerkstelling. Een andere nouveauté die meer buiten dan binnen de Fed gehypet wordt, het invoeren van renteplafonds op verschillende looptijden, kan op weinig steun rekenen. De huidige vlakke, lage rentecurve suggereert volgens de monetaire heersers dat de markt de boodschap wel begrepen heeft. Daar nu al extra middelen tegen gooien brengt weinig zoden aan de dijk. In plaats van korte termijn actie wil de Fed de interne audit van het monetaire beleid afronden. De meest waarschijnlijke uitkomst is een flexibelere invulling van de 2%-inflatiedoelstelling, die toelaat om periodes van een lagere inflatie te compenseren met een periode van >2%-inflatie vooraleer daar monetaire acties tegenover te zetten.
Terug naar de markten. De Amerikaanse rentes rechtten de rug en gaven de greenback meer steun. De ontnuchterende notulen van de vorige Fed-vergadering lagen samen met een moeizame veiling van Amerikaanse overheidspapier met een lange looptijd (20j) aan de basis. Vorige week viel ook al op dat de markt het moeilijker krijgt om het gigantische aanbod aan Amerikaanse Treasuries, gevolg van de fiscale stimulus, te slikken. De notulen lokten verder een appelflauwte op de beurzen uit, die dagwinst ruilden voor -verlies, wat de greenback’s comeback nog meer wind in de zeilen gaf. De Amerikaanse S&P 500 index stuurt technisch een signaal (“bearish engulfing”) van mogelijke winstnemingen op korte termijn. De prestatie van de Europese beurzen (-1.5%) suggereert dat hier gevolg aan zal worden gegeven. EUR/USD klokte uiteindelijk af beneden 1.1850. Behoudens uitzonderlijk sterke Europese PMI’s morgen lijkt EUR/USD zich op korte termijn opnieuw in de handelsband tussen grosso modo 1.17 en 1.1950 te nestelen.
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal