Beleggingsstrategie KBC AM blijft op koers

Uit het departement: “Turbulenties op de markten, en wat nu?”

De aandelenbeurzen hebben er woelige weken op zitten. Stevige beurswinsten op woensdag 4 mei werden weggevaagd op donderdag 5 mei. Hoge volatiliteit lijkt terug van even weggeweest. We zien de oorzaak vooral bij de centrale banken en hogere langetermijnrentes, maar ook de onzekere economische toestand en het bedrijfsresultatenseizoen gooien olie op het vuur. Voor KBC AM is het glas nog steeds halfvol, maar de positionering blijft “voorzichtig” omdat er een laat-cyclisch scenario voor ogen wordt gehouden. Er zijn dus geen wijzigingen aan de beleggingsstrategie.

Hoge volatiliteit is terug

Het was even schrikken donderdag 5 mei in de late namiddag. De Amerikaanse beurzen openden fors lager, en de verliezen dikten snel aan. De technologie-index NASDAQ ging zo'n 5% lager, maar ook de bredere S&P-500 index verloor zo'n 3,5%. De beweging was des te verrassend, omdat de avond ervoor Amerikaanse aandelen net 3% hoger waren gegaan en ook Europa gisteren op een golf van optimistisme leek te surfen. Niet dus.

Veiligheid zoeken in (Amerikaanse) obligaties bleek evenmin een optie: de Amerikaanse 10-jaars rente doorbrak het niveau van de 3% en duwde zo ook de obligatiemarkten in het verlies. Voor Europese beleggers werd het verlies enigszins beperkt door de sterkere dollar en de wetenschap dat op een week tijd de beurzen eigenlijk pas op de plaats hielden.
 

Wat is er aan de hand?

De oorzaken voor de huidige turbulenties zijn velerlei.


1. In eerste instantie kijken we vooral naar de centrale banken. Vorige week kwamen in verschillende landen de centrale bankiers samen om zich te buigen over de economie en vooral de inflatie. Hoge inflatie is een wereldwijd probleem, met bijvoorbeeld in de VS prijzen die nu 8,5% hoger noteren dan een jaar geleden. Het traditionele recept om inflatie te bestrijden is de rente, en die werd de voorbije dagen in heel wat landen opgetrokken. In de VS ging het om 50 basispunten. Bovendien gaf Fed voorzitter Powell aan de komende maanden nog enkele keren de rente met eveneens 50 basispunten op te trekken en de balans van de centrale bank verder af te bouwen. Het initiële beursenthousiasme dat de renteverhogingen niet nog hoger waren (bvb 75 basispunten) was gisteren dus snel bekoeld. Zeker toen ook de Bank of England bij zijn 'kleinere' renteverhoging gisteren aankondigde dat een economische recessie later dit jaar waarschijnlijk is.


2. De langetermijnrente is op korte tijd razendsnel de hoogte in gegaan. De Amerikaanse 10-jaarsrente steeg van 1,5% begin januari naar boven de 3% vandaag. Ook de Europese rentes volgden met enige afstand die beweging. De Duitse rente bereikte intussen de grens van de 1%, het hoogste niveau sinds 2014. Dit heeft op korte termijn alvast een stevige impact op de leencapaciteit van landen, bedrijven en gezinnen. Zo steeg de Amerikaanse hypotheekrente op 30 jaar intussen tot 5,5%, quasi een verdubbeling op een jaar tijd. Vooral de groeibedrijven (die duur noteren doordat hun winsten verder in de toekomst liggen) kregen het dit jaar al hard te verduren.


3. Intussen blijft de economische toestand complex. Er zijn zeker nog een aantal lichtpunten te bespeuren. Het producentenvertrouwen blijft verrassend sterk, bedrijven hebben gezonde balansen en overwegen nog steeds investeringen, de arbeidsmarkt floreert en gezinnen hebben nog heel wat spaargeld achter de hand, deels door opgepotte corona-budgetten. Maar er komen ook donderwolken opzetten: hoge inflatie begint te wegen op de consumentenbudgetten, de logistieke problemen zorgen voor zowel hogere prijzen als tragere groei, de energieprijzen blijven bijzonder hoog en ook andere grondstoffenprijzen lijken structureel hoger te gaan door de oorlog in Oekraïne, waar niet direct een oplossing voor in de maak lijkt. En dan hebben we het nog niet over China, waar Covid-lockdown perikelen maar blijven duren en ook de economie ondanks nieuwe stimulusmaatregelen blijft afkoelen.


4. Het bedrijfsresultatenseizoen geeft meestal de nodige vonken. Beleggers waren vorig jaar gewend geraakt aan zeer sterke bedrijfsresultaten, met kwartalen waar vlotjes de winsten 50% hoger gingen en cijfers alleen opwaarts leken te verrassen. Dit jaar is dat zoals verwacht niet langer het geval. De winstgroei blijft wel positief (zowel in de VS als de eurozone +7% tegenover een jaar eerder), maar als we de energiesector niet meerekenen is de winstgroei eigenlijk vlak. De omzetgroei blijft degelijk (+15%), maar de hoge inflatie knabbelt in een aantal sectoren duidelijk aan de winstmarges. Bovendien waren er ook een aantal grote bedrijven die in negatieve zin verrasten, bijvoorbeeld bij de 'covid-winnaars' van de voorbije 2 jaar, denk hierbij aan Amazon (- 28% sinds begin april).
 

Hoe laveren op de woelige zee?

Voor KBC AM blijft het glas nog altijd eerder halfvol. De centrale bankiers staan op de rem, maar zullen er als de kippen bij zijn om die weer wat los te laten als de inflatie wat zou afkoelen. Een aantal inflatie-elementen lijken tijdelijk van aard. Vooral goederen werden vorig jaar duurder, en het einde van de lockdowns in Europa en de VS zet een verschuiving in gang van goederen naar diensten, wat de opwaartse prijsdruk op die goederen (bijvoorbeeld tweedehandswagens) kan doen afzwakken. Hogere lonen helpen de koopkracht van consumenten te vrijwaren, maar de keerzijde hiervan is dat een loon-prijs spiraal op gang lijkt te komen, die de inflatie dan structureler kan maken – iets wat de centrale banken toch wel willen vermijden.

De voorbije weken spijkerde KBC AM het beleggingsscenario bij om met deze nieuwe realiteit om te kunnen gaan. en daaruit blijkt onder meer dat we ons sneller dan verwacht in een laat-cyclisch scenario bevinden. Voorlopig is er nog geen sprake van een recessie, maar wel een sterkere afkoeling van de economische groei en hogere inflatie, in combinatie met forse centrale bank actie en hogere rentes als basisscenario. Na eerdere bijsturingen, ook in de loop van de voorbije weken, leidt dit scenario niet tot verder bijsturingen van de strategie.

• Op vlak van asset allocatie behouden we een lichte onderweging van aandelen tegenover de benchmark en een stevige onderweging van obligaties. Cash is king, al is een nog grotere cashpositie niet aan de orde gegeven de hoge inflatie.


• In het aandelenluik wordt meer opgeschoven richting een laat-cyclisch accent. Daarin zijn de defensieve farmaceutische sector en de energiesector belangrijker, terwijl de consumentengoederen onderwogen blijven. KBC AM is eerder neutraal voor zowel cyclische als rentegevoelige sectoren en zoeken bedrijven met voldoende pricing power die inflatie-resistent zijn.


• Binnen de obligatiestrategie blijft de focus op erg korte looptijden. Credit (inclusief high yield en financials) werd afgebouwd om de portefeuille defensiever te maken.