Belgische regering valt
Regering van lopende zaken meest waarschijnlijke scenario
Het hing al enkele weken in de lucht, maar nu is het zwaard gevallen. Premier van België, Charles Michel, trok gisteren naar het Koninklijk Paleis en bood het ontslag van de regering aan. Hij zocht tevergeefs naar gedoogsteun bij zowel de N-VA als van links, maar dat leverde niets op. Dat brengt een einde aan vier centrumrechtse regeringsjaren, maar mogelijk niet aan de politieke impasse. Momenteel liggen er twee opties op tafel: of de huidige regering Michel blijft in lopende zaken tot aan de verkiezingen van 26 mei volgend jaar, of er komen vervroegde verkiezingen in februari. Dit laatste is niet evident, omdat een meerderheid van het parlement hiervoor moet instemmen. Tot nu toe is enkel de N-VA hiervoor te vinden.
De regering in lopende zaken is dus het meest waarschijnlijke scenario. Daarbij is de waarnemende regering met de handen gebonden. Het kan niet meer stemmen over essentiële zaken, zoals de begroting voor volgend jaar of de nieuwe arbeidsdeal die op tafel lag. Een noodbegroting, een kopie van de begroting van dit jaar, treedt dan in werking en moet de vermijden dat het land tot stilstand komt.
De huidige politieke impasse doet ons terugdenken naar de politieke crisis van 2010-2011. Toen brak België het record van de langste periode zonder regering (541 dagen). Toen schoten de Belgische rentes de hoogte in. Een gelijkaardig scenario zien we niet meteen gebeuren. Niet vergeten dat in de periode 2010-2011 de Europese schuldencrisis volop woedde. Het huidige ECB-beleid houdt de intra-EMU-spreads ook een pak dichter bijeen, al zien we dat de spread tussen de Belgische en Duitse 10-jaarsrente opnieuw wat toenam. Die beweging mogen we echter voornamelijk toeschrijven aan het hoger dan initieel beoogde begrotingstekort voor 2019.