Handelsenthousiasme van korte duur
Rentemarkt zet al tegenbeweging in
Presidenten Trump en Xi besloten afgelopen zaterdag de handelsgesprekken nieuw leven in te blazen. Trump zou tegelijk geen nieuwe invoerheffingen opleggen en Amerikaanse bedrijven toelaten om opnieuw handel te drijven met het Chinese telecombedrijf Huawei. Vooral dat laatste wordt gezien als een belangrijke toegift van de VS. De ontdooiing van de diepgevroren relaties tussen Amerika en China is uiterst pril. Toch stonden aandelenbeleggers gisteren vol op het gaspedaal, vooral in Azië. Chinese beurzen knalden zo’n 3% vooruit. Europa en de VS hielden het bescheidener en dikten ongeveer 1 à 1.5% aan. Het betekende wel een nieuw record voor de Amerikaanse S&P 500.
In een constructief risicoklimaat zijn de rentes van veilig geachte staatsobligaties doorgaans ook opwaarts georiënteerd. Toch was dat gisteren niet altijd/overal het geval. In de VS zetten de rentes een uiterst wisselvallig parcours neer. Ze boekten in extremis toch ongeveer 3 basispunten winst, maar dat mocht in vergelijking met de prestatie op de aandelenmarkten gerust wat meer zijn. De Duitse rentebeweging paste al helemaal niet in het klassieke financieel-economisch denken. Die tuimelden tot een nieuw laagterecord (10-jr, -0.36%). Een nieuwe reeks zwakke Europese data is allicht (mede)verantwoordelijk. Ook één dag na de wapenstilstand tussen de VS en China blijven de rentes neerwaarts gericht. De VS halveert zowat de rentewinsten van gisteren, de Europese beurzen sluipen in negatief territorium. Het handelsenthousiasme deemstert weg en dat is ook begrijpelijk. Een allesomvattend handelsakkoord is nog lang niet in zicht. Er resten nog belangrijke obstakels op de weg daar naartoe, denk aan het issue rond de bescherming van de intellectuele eigendom. Bovendien breidde de VS gisteren de lijst met Europese goederen uit waarop het mogelijk tarieven kan heffen. De maatregel kadert in het al jaren aanslepende WTO-dispuut m.b.t. Airbus/Boeing en suggereert dat de handelsspanningen zeker niet verdwenen zijn. Tegelijk speelt, vooral op de rentemarkten, nog een andere belangrijke factor. Het “akkoord” tussen Trump en Xi is niet van die aard om de visie van de Fed en de ECB drastisch bij te stellen. Het is goed nieuws, maar het handelsconflict blijft onopgelost. De centrale banken hintten een tijdje terug op meer monetaire versoepeling. Het is weinig waarschijnlijk dat ze nu het geweer van schouder veranderen, zeker als enkele belangrijke data later deze week (ISM-bedrijfsvertrouwen, ADP en payrolls) de casus voor een renteverlaging (door de Fed) zou sterken. De (rente)markt houdt zich in afwachting van de cijfers daarom terecht wat afzijdig. De Amerikaanse 10j.-rente noteert nog steeds nabij een cruciaal steunniveau rond 2.01%. De markt zoekt naar een concrete ‘trigger’ om die in de een of andere richting te duwen. Vage beloftes in de marge van een G20-top is daarvoor onvoldoende.