Yellen zorgt voor (kortstondige?) inflatieverwarring

In het bijzonder de technologieaandelen hadden het gisteren opnieuw even moeilijk. Hogere rentes en hogere inflatieverwachtingen zorgden al eerder voor tijdelijk prikjes van nervositeit. Onder meer de break-even inflatie op Amerikaanse inflatie-obligaties ging opnieuw hoger (2.43%) aan de start van de Amerikaanse sessie en bevindt zich na een opstoot vorige week nabij het hoogste niveau sinds 2013. Een gelijkaardig verhaal voor de 10-j inflatieswap (2.57%, nabij hoogste niveau sinds 2014). Inflatie is al langer ‘talk of the town’ op de markten. Onder meer een hele reeks landbouw- en industriële grondstoffen zetten de voorbije dagen opnieuw meerjarige hoogtepunten. Gisteren werd dat inflatiedebat onverwacht aangewakkerd door Amerikaanse minister van Financiën en voormalig Fed-voorzitster Janet Yellen. In een opgenomen interview liet Yellen verstaan dat de rentes op termijn wat kunnen stijging om ervoor te zorgen dat de Amerikaanse economie niet zou oververhitten omwille van de op stapel staande investeringsplannen van de Amerikaanse regering ter waarde van nog eens $4 000 mld. Dat deed uiteraard de wenkbrauwen fronsen, al was het maar omdat van Yellen werd verwacht dat ze zich in het post-Trump tijdperk ver weg zou houden van uitspraken over het monetair beleid en de onafhankelijkheid van de Fed volledig zou laten spelen. De uitspraken zorgden tijdelijk voor nog wat bijkomende druk op de beurzen, al doken er nadien opnieuw koopjesjagers op. Later op de dag kwam Yellen op haar stappen terug. Ze gaf aan dat ze niet verwachtte dat de bijkomende investeringsplannen in infrastructuur en uitbouw van sociale voorzieningen tot een blijvend hogere inflatie zouden leiden en dat het ook niet de bedoeling was om een uitspraak te doen over een eventueel hogere (beleids)rente. 

Voorlopig blijft de schade voor de markten relatief beperkt. De Nasdaq sloot nog stevig in het rood (1.88%), maar de S&P (-0.67%) en de Dow (+0.06%) lieten de intraday dieptepunten vrij vlot achter zich. Ook de Amerikaanse obligatierentes daalden uiteindelijk zelfs lichtjes (door de risk-off). Toch zijn de commentaren en de nerveuze marktreactie een illustratie dat aanhoudend riante monetaire en fiscale stimulus stilaan voor onzekerheid zorgt, zeker in een context waar de economie steeds meer versnelt en daardoor de vraag-aanbod balans steeds meer verstoord geraakt. Tot nader bericht, geeft de markt de centrale banken nog het voordeel van de twijfel in hun analyse dat de meeste factoren die aan de basis liggen van de huidige inflatieopstoot tijdelijk zijn. Maar de twijfel neemt toe. Basiseffecten zijn waarschijnlijk tijdelijk. Voor verstoringen in de vraag/aanbodbalans is al minder duidelijk hoe lang tijdelijk zal zijn. En wat met hogere grondstoffenprijzen? Zelfs al stabiliseren ze op het huidige, hoge niveau dan nog zullen ze doorgerekend worden aan de consument en wegen op het beschikbaar inkomen. De centrale banken willen vooral een inflatie veroorzaakt door hogere lonen en een hogere tewerkstelling, maar ondertussen steken ook steeds meer deelaspecten van inflatie de kop op die centrale banken met hun niet beleid niet beogen. Het is waarschijnlijk niet de laatste keer dat Yellen en andere beleidsvoerders voor de moeilijke spreidstand zullen worden geplaatst om de markten uit te leggen dat de voordelen groter blijven dan de nadelen.